maly-zus

Kogo obejmie tzw. mały ZUS?

Składki, które przedsiębiorcy wpłacają każdego miesiąca na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych sprawiają, że prowadzenie biznesu dla wielu z nich stoi na granicy rentowności, stąd też wiele osób rezygnuje z działalności gospodarczej całkowicie, bądź przenosi ją do „szarej strefy”.  Na szczęście, począwszy od stycznia 2019 roku, małe firmy zyskają prawo do płacenia obniżonych składek ZUS. Kogo obejmie mały ZUS?

Mały ZUS dla małych firm to projekt, który zakłada, że przedsiębiorcy, których przychody w 2018 roku nie przekroczą średniomiesięcznie 5 250 zł, będą mogli skorzystać z przywileju jaki dają im karty nowych przepisów.

Jak wynika z nowych regulacji, osoby, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą posiadające średnie miesięczne dochody w wysokości do 2,5 -krotności płacy minimalnej (w 2018 roku wynoszą one 5 250 zł), zyskują możliwość opłacania obniżonych, proporcjonalnych do przychodu składek na ubezpieczenia społeczne. Obecnie, wszyscy przedsiębiorcy – bez względu na wysokość przychodu – opłacają jednakową składkę ZUS, dlatego też zmiany mogą być wielkim ukłonem w kierunku małych firm, które swoją działalność prowadzą z reguły w mniejszych powiatach czy miastach.

Dzięki obniżeniu składek, małe, jednoosobowe działalności zyskają szansę na lepsze perspektywy oraz zwiększoną rentowność. Rozwiązanie zastosowane w nowej ustawie, pozwoli pobudzić aktywność zawodową oraz przedsiębiorczość, a także zachęci wiele osób do wyjścia z „szarej strefy”. Minimalne wynagrodzenie wydaje się być najlepszym wskaźnikiem dla wyliczeń dla uprawnionych do skorzystania z opcji zryczałtowanego ZUS, gdyż pozwoli to usprawnić jego waloryzację wraz ze wzrostem płacy minimalnej.

Jak wynika z szacunków, na nowej regulacji zyskać może nawet 200 tysięcy przedsiębiorców. Prawo do zryczałtowanego ZUSu przedsiębiorcy zyskają, jeżeli w 2018 roku będą posiadać przychód do 63 tys. zł. Warunkiem jednak skorzystania z „małego ZUSu” będzie prowadzenie działalności gospodarczej przez co najmniej 60 dni. Ważne jest również to, że przywilej o jakim mówi nowa regulacja, dotyczy wyłącznie osób, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą.

Niestety nowe przepisy nie obejmują przedsiębiorców, którzy działają w spółkach cywilnych czy innych osobowych. Każdy przedsiębiorca, który będzie ubiegał się o zryczałtowany ZUS może zostać poproszony o złożenie wyjaśnień, jeżeli przychód z danego roku będzie niższy aniżeli ten osiągnięty w roku wcześniejszym. Brak wyjaśnień może skutkować grzywną do 28 tys. zł.

Zmiany jakie wejdą po wejściu nowej ustawy pozwolą przedsiębiorcom, którzy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, których średnie przychody miesięczne nie przekraczają 2,5 -krotności minimalnego wynagrodzenia, zyskać obniżone, proporcjonalne do przychodu składki na ubezpieczenia społeczne. Warto zatem mieć na uwadze, że możliwość skorzystania z tej opcji, zależna będzie od całorocznych przychodów.

prywatny-samochód-do-celów-służbowych

Samochód prywatny dla celów służbowych

Samochód to jeden z nieodłącznych elementów działania większości firm, które nie wyobrażają sobie bez niego pracy. Nie każdy jednak przedsiębiorca dokonuje zakupu samochodu na firmę, posiłkując się w zamian swoim prywatnym pojazdem dla celów służbowych.

Samochód prywatny dla celów służbowych: wykorzystanie samochodów prywatnych w firmie jest bardzo praktycznym rozwiązaniem, a wydatki związane z ich eksploatacją, mogą stanowić koszt podatkowy firmy, jeżeli spełnione zostaną określone warunki.

W pierwszej kolejności należy wziąć tutaj pod uwagę to, iż wydatki powinny pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym w stosunku do osiąganych przychodów. Jeżeli zatem pragniemy wykorzystać pojazd w prywatny w celach służbowych, powinniśmy odpowiednio umotywować konieczność i niezbędność jego użytkowania dla potrzeb firmy.

Limity wydatków związane z eksploatacją samochodów prywatnych w firmie

Każdy przedsiębiorca, który wykorzystuje prywatny samochód w celach służbowych, powinien pamiętać o tym, iż  wydatki z nimi związane, nie mogą przekraczać kwoty, która wynika z przemnożenia ilości przejechanych kilometrów oraz stawki za 1 kilometr przebiegu (oznaczona w odrębnych przepisach), czyli tzw. kilometrówki. Koszty uzyskania przychodów, mogą zatem obejmować wartość wydatków do ustalonego limitu, a ilość przejechanych kilometrów, określana jest na bazie ewidencji przebiegu pojazdu. Wytyczne te nie dotyczą jednak pojazdów ciężarowych.

Ewidencja przebiegu pojazdu prywatnego w firmie

Ten rodzaj dokumentu pozwala ustalić przebieg pojazdu, przez osobę korzystającą z samochodu prywatnego. Brak stosownych zapisów sprawia, że wydatki związane z eksploatacją nie zostaną uznane jako koszty uzyskania przychodów. Prowadzona comiesięcznie dla każdego z pojazdów ewidencja, wymaga chronologicznych danych obejmujących imię, nazwisko i dane adresowe osoby korzystającej z pojazdu, danych pojazdu, daty i celu wyjazdów, opisu trasy, przebiegu itp. Stawki za kilometr, które również znajdują się w ewidencji zależne są od pojemności samochodu osobowego.

Wykaz kosztów – dokumentacja

Aby ująć w kosztach poniesione wydatki eksploatacyjne, konieczne jest skrupulatne gromadzenie dowodów, które pozwalają ten stan rzeczy potwierdzić. Zaliczyć można do nich między innymi faktury związane z kosztem paliwa, eksploatacją samochodu ( w tym koszty olejów silnikowych, płynów, części zamiennych, kosztów przeglądów technicznych, wymiany opon, napraw, przejazdów odcinkami płatnymi), oraz ubezpieczaniem pojazdu jak OC, AC i NW.

Warto mieć na uwadze, że wydatki ulepszające pojazdy, nie są właściwe dla kosztów uzyskania przychodu.

Podatnik VAT i koszty

Korzystanie z samochodu prywatnego dla celów służbowych pozwala na odliczenie podatku naliczonego, jednak ograniczenia dotyczą samochodów do 3,5 t, które wykorzystywane są również do innych celów niż służbowe. Kwoty odliczeń nie mogą w tym wypadku wynieść więcej niż 50% podatku VAT, który wynika z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją samochodu w przedsiębiorstwie.

Przechowywanie-akt-pracowniczych

Przechowywanie akt pracowniczych dotyczących pracowników i zleceniobiorców w 2019

Przechowywanie akt pracowniczych w 2019. Jak dotąd, dokumentacja pracownicza przechowywana była w formie papierowej, jednak od stycznia 2019 roku, możliwa będzie również opcja elektroniczna.

Ważną zmianą jest również to, że wszystkie akta nowo zatrudnianych osób (zarówno w przypadku pracodawców jak i zleceniodawców), będą musiały być przechowywane przez okres 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym ustał stosunek pracy, bądź zakończyła się umowa zlecenia.

Dokumenty zatrudnionych po raz pierwszy w okresie od stycznia 1999 r. do grudnia 2018 r. pracowników, można przechowywać już nie 50, a 10 lat, jeżeli spełnione zostaną dodatkowe warunki ujęte w ustawie. Należą do nich przekazanie do ZUS oświadczenia (ZUS OSW) oraz raportów informacyjnych (ZUS RIA).

W kwestii pracowników, czy też zleceniobiorców zatrudnionych przed 1 stycznia 1999 r. przechowywanie akt pracowniczych musi mieć miejsce przez okres 50 lat.

Krótszy okres przechowywania dokumentów pracowniczych a nowe akta

Skrócenie okresu przechowywania akt pracowników zatrudnionych w okresie 01.01.1999 – 31.12.2018 to opcja fakultatywna, która wymaga przekazania stosownych raportów informacyjnych do ZUS. Obowiązkowe jest jednak przekazanie do ZUS raportu informacyjnego ZUS RIA, jeżeli ówcześnie zdecydowaliśmy się na złożenie oświadczenia ZUS OSW. Ta opcja zastępuje obowiązek wystawiania przez pracodawców wniosków w sprawie przyznania świadczeń w formie papierowej, a dane te zostaną zapisane na koncie ubezpieczonego. Każdy pracownik zatrudniony w powyższym okresie, wymaga złożenia osobnego raportu.

Terminy dla raportu ZUS RIA

Każdy pracodawca powinien mieć na uwadze, że termin złożenia raportu ZUS RIA, jest związany z terminem zakończenia pracy i wyrejestrowania pracownika z ubezpieczeń społecznych. Złożenie i nie wycofanie ZUS OSW nakłada obowiązek o przekazaniu informacji ZUS RIA w terminie roku od złożenia oświadczenia, jeżeli pracownik lub zleceniobiorca zakończył pracę przed złożeniem ZUS OSW. Jeżeli pracownik lub zleceniobiorca zakończył pracę po złożeniu przez pracodawcę oświadczenia ZUS OSW, raport ZUS RIA, musi zostać złożony wraz z wyrejestrowaniem z ubezpieczeń społecznych na formularzu ZUS ZWUA.

Pracodawca otrzymuje również obowiązek przekazania powyższego dokumentu w formie papierowej pracownikowi zwolnionemu, a po upływie 10 lat od złożenia raportu ZUS RIA, wydać byłemu pracownikowi dokumenty związane z jego zatrudnieniem.

Kogo obejmuje raport informacyjny ZUS RIA i co zawiera?

Raport informacyjny obejmuje pracowników oraz zleceniobiorców, czyli osoby zatrudnione na umowę zlecenia, umowę agencyjną lub inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Należy w nim ująć dane za okres od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2018 r. jak wypłacone przychody niezbędne do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty, okresy wykonywania pracy nauczycielskiej, w określonym wymiarze obowiązkowego wymiaru zajęć, okresy wykonywania i wymiaru czasu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, okresy wykonywania i wymiaru czasu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, datę, tryb rozwiązania ostatniego stosunku pracy, podstawę prawną rozwiązania lub wygaśnięcia ostatniego stosunku pracy lub stosunku służbowego czy też informację, z czyjej inicjatywy stosunek pracy został rozwiązany.

Przechowywanie akt pracowniczych w 2019 roku.