Monthly Archives: maj 2017

Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu

Posted on

Nie każdy samochód wykorzystywany w toku prowadzonej działalności gospodarczej, będzie wymagał takiej czynności jak prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu dla celów podatku dochodowego. Kto i kiedy zatem będzie do tego zobowiązany?

Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, czyli tzw. potocznie kilometrówki, spoczywa na przedsiębiorcy, chcącym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, wydatki związane z wykorzystywaniem w działalności gospodarczej, pojazdu niezaliczonego do ewidencji środków trwałych, który jest własnością jego samego, pracownika przedsiębiorcy, bądź też osoby trzeciej, a użytkowany jest przez przedsiębiorcę na mocy umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia.

Do wydatków związanych z eksploatacją pojazdu, mogących stanowić koszt uzyskania przychodu zaliczymy m.in.: paliwo, koszty serwisu, napraw czy części zamiennych, składki na ubezpieczenie pojazdu (OC i AC), ale także opłaty za przejazd płatnymi autostradami czy też opłaty parkingowe.

Ustawy o podatku dochodowym nie zawierają wzoru ewidencji przebiegu pojazdu, ale wskazują minimum danych, które winna zawierać. Są to: nazwisko, imię osoby używającej pojazdu oraz jej miejsce zamieszkania, numer rejestracyjny pojazdu, pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd-dokąd). Istotna jest również liczba faktycznie przejechanych kilometrów, stawka na 1 km przebiegu, kwota wynikająca z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawka za 1 km przebiegu, podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.

Stawki za 1 km przebiegu pojazdu określone są rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 2002 r. (ostatnia aktualizacja nastąpiła w roku 2007) i wynoszą kolejno:

dla samochodu osobowego:

– o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 – 0,5214 zł,
– o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 – 0,8358 zł,

dla motocykla – 0,2302 zł,
dla motoroweru – 0,1382 zł.

Do kosztów uzyskania przychodu możemy zaliczyć nakłady wynikające z eksploatacji pojazdu, tylko do limitu kwoty wynikającej z iloczynu przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu. Wydatki przekraczające ustalony w powyższy sposób limit można przenieść na miesiące następne, ale tylko w obrębie tego samego roku podatkowego.

Należy jednak pamiętać, że prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi dowodu poniesienia kosztów. Służy on jedynie do określenia limitu kwoty kosztu uzyskania dochodu. Ten zaś będzie wynikał z faktycznie poniesionych wydatków, które podatnik obowiązany jest udokumentować fakturami bądź rachunkami.

 

indywidualna interpretacja podatkowa

Wniosek o interpretację indywidualną do Urzędu Skarbowego

Posted on

Jak złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Urzędu Skarbowego? Polski system podatkowy nie grzeszy prostotą – powie większość przedsiębiorców czynnie uczestniczących w życiu gospodarczym. Każdy kto zagubi się w gąszczu niejasności fiskalnych, bądź nie chce narażać się na niemiłe konsekwencje związane z odmienną od urzędu skarbowego interpretacją przepisów powinien wystąpić o interpretację indywidualną.

Pierwszą część artykułu poświęcimy teoretycznym aspektom tego popularnego obecnie instrumentu w kontaktach z fiskusem. Jak złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Urzędu Skarbowego?
Tytułem wstępu „instytucja” interpretacji indywidualnej oparta jest o art. 14b Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym „Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną)”. Wniosek kieruje się na formularzu „ORD-IN” do jednego z pięciu upoważnionych do wydawania interpretacji Dyrektorów Izb Skarbowych (w Bydgoszczy, Katowicach, Łodzi, Poznaniu lub w Warszawie), a opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi 40 zł. Ww. organ wydaje interpretację niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie trzech miesięcy od daty złożenia wniosku.

Jak złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Urzędu Skarbowego?

Po pierwsze we wniosku opisujemy zaistniały stan faktyczny (sytuacja która miała już miejsce), bądź zdarzenie przyszłe (czynności które planujemy dokonać w przyszłości). Należy to zrobić w sposób wyczerpujący i jak najbardziej szczegółowy, aby organ podatkowy nie mógł zakwestionować tego że nasza sytuacja odbiega od opisanej we wniosku.
Po drugie z naszych wątpliwości co do zastosowania przepisów podatkowych w tej konkretnej sprawie formułujemy pytanie.
Po trzecie wskazujemy swoje stanowisko w sprawie. Może ono być bardzo zwięzłe, np. zawierać informację, że zdaniem wnioskodawcy w zaistniałej sytuacji jest on zwolniony z podatku. Może też przybrać postać bardziej rozbudowaną, ze wskazaniem wszystkim przepisów, z których wnioskodawca czerpie swoje stanowisko wraz z ich interpretacją.

Interpretacja indywidualna – co zawiera?

Już z pierwszego akapitu interpretacji dowiemy się czy organ podzielił nasze zdanie, a punktem odniesienia będzie nasze stanowisko przedstawione we wniosku. Do niego odnosić się będzie odpowiedź organu wydającego interpretację indywidualną, w stwierdzeniu, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe bądź też nieprawidłowe. W dalszej części znajdziemy uzasadnienie stanowiska zajętego przez organ, w którym powoła on przepisy prawa podatkowego mające zastosowane w opisanej sytuacji.
Tak w zarysie wygląda droga do uzyskania interpretacji indywidualnej.

Z drugiej części artykułu dowiemy się m.in. w jakim zakresie jest ona przydatna dla podatnika, a także co zrobić jeśli nie zgadzamy się ze stanowiskiem organu wyrażonym w interpretacji.

Interpretacja indywidualna w praktyce

Posted on

Część 2. Interpretacja indywidualna w praktyce. Kiedy już dowiedzieliśmy się, co zgodnie z interpretacją indywidualną, autor ustawy podatkowej „miał na myśli”, przychodzi refleksja co dalej.

Co daje podatnikowi interpretacja indywidualna w praktyce?

Interpretacja indywidualna informuje nas do jakich przepisów prawa podatkowego będziemy obowiązani się zastosować. Możemy więc „spać spokojnie”, że prawidłowo rozliczymy się z fiskusem, bądź cieszyć się zwolnieniem z podatku.

Gwarantuje, że zgodnie z tzw. „zasadą nieszkodzenia” ujętą w art. 14k Ordynacji podatkowej, „zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy(…)”.

Pomaga podjąć decyzję czy planowana przez nas operacja gospodarcza będzie opłacalna z punktu widzenia obowiązku uiszczenia fiskusowi należnych mu podatków.

Wybrane zagadnienia problematyczne dotyczące interpretacji indywidualnej.

Wskazana powyżej funkcja gwarancyjna, nie znajdzie zastosowania gdy urząd skarbowy dojdzie do wniosku ze opisany stan faktyczny bądź zdarzenie przyszłe różni się od rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Ma to szczególne znaczenie kiedy staramy się o interpretacje dotyczącą planowanych przedsięwzięć, bo czy jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkie niuanse sprawy która wydarzy się w przyszłości?

Ponadto czy planując transakcję możemy pozwolić sobie na trzymiesięczne oczekiwanie potwierdzające lub zaprzeczające naszym przypuszczeniom. Przy czym czas ten może ulec dalszemu wydłużeniu jeżeli organ wezwie nas do uzupełnienia wniosku lub z innych względów opóźni się termin wydania interpretacji.

Indywidualny charakter interpretacji oznacza również, że z ochrony prawnej będzie korzystał tylko i wyłącznie jej wnioskodawca. W praktyce, nie ma ona mocy wiążącej dla organów podatkowych. A podatnik nie podlega ochronie na mocy wydanych uprzednio interpretacjach indywidualnych (zaczerpniętych np. z bazy Systemu Informacji Podatkowej Ministerstwa Finansów) choćby jego sytuacja była analogiczna do opisanej.

Możliwość podważenia interpretacji indywidualnej

W razie otrzymania interpretacji indywidualnej, którą uważamy za błędną, możemy organ który interpretację wydał wezwać do usunięcia naruszenia prawa. Gdy organ utrzyma swoje stanowisko, wnioskodawcy przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a w ostateczności także skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Prawo do zmiany, uchylenia lub stwierdzenia wygaśnięcia interpretacji indywidualnej przysługuje także Ministrowi ds. finansów publicznych w przypadkach określonych w art. 14e Ordynacji podatkowej, m.in. „jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej”;

Podsumowując, stwierdzić należy że interpretacja indywidualna jest w gruncie rzeczy rozwiązaniem dobrym i często niezbędnym. Nie zastąpi jednak idyllicznej rzeczywistości, w której przepisy są jasne dla wszystkich i nie potrzeba ich indywidualnie interpretować.