Jakie płatności gotówkowe mogą nie stanowić kosztu uzyskania przychodu od 1 stycznia 2017r.?
Najnowsze zmiany w PIT i CIT od 1 stycznia 2017r. poruszają również kwestie związane z transakcjami gotówkowymi. Od początku br. przy zakupach dokonywanych przez firmy, obowiązuje limit 15.000 zł dla jednorazowych płatności gotówkowych. Transakcje powyżej tej kwoty muszą być dokonywane poprzez rachunek bankowy. Niedostosowanie się do tego przepisu spowoduje, że zakup nie będzie zaliczany do kosztów uzyskania przychodu.
UWAGA! Od 1 stycznia 2017r. wydatki powyżej 15 tys. zł opłacone gotówką nie są kosztem!
Do końca 2016r. naruszenie obowiązku dokonywania i przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego powyżej 15.000 euro nie skutkowało żadną sankcją. Jedyną negatywną konsekwencją takiego postępowania było wyłączenie możliwości skracania terminu zwrotu VAT (tj. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym) do 25 dni (zob. art. 87 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Nie było natomiast przeszkód, aby płatności dokonywane z naruszeniem obowiązku określonego w art. 22 u.s.d.g. były zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.
Wskazana na wstępie ustawa wprowadziła zmianę tego stanu rzeczy poprzez dodanie przepisów wyłączających możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku określonego w art. 22 u.s.d.g. Towarzyszy temu obniżenie – z równowartości 15.000 euro (czyli obecnie ponad 60.000 zł) do 15.000 zł – limitu wartości transakcji obligującego do – w przypadkach, gdy stronami transakcji są przedsiębiorcy – ich dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego oraz przepisy wyłączające możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem tego obowiązku (zob. art. 22 ust. 1 pkt 2 u.s.d.g.).
| Obniżenie limitu wartości transakcji obligującego do ich dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego | |
| Do końca 2016 r. | Od dnia 1 stycznia 2017 r. |
| Obowiązek dokonywania transakcji za pośrednictwem rachunku bankowego istniał, jeżeli stronami transakcji byli przedsiębiorcy, a jednorazowa wartość transakcji przekraczała równowartość 15.000 euro. | Od dnia 1 stycznia 2017 r. obowiązek dokonywania transakcji za pośrednictwem rachunku bankowego istnieje, jeżeli stronami transakcji są przedsiębiorcy, a jednorazowa wartość transakcji przekracza równowartość 15.000 zł. |
Wspomnianymi przepisami wyłączającymi możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku określonego w art. 22 u.s.d.g. są przepisy art. 22p ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., oraz art. 15d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej u.p.d.o.p. I tak z art. 22p ust. 1 u.p.d.o.f. oraz art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p. wynika, że podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej kwota płatności dotycząca transakcji określonej w art. 22 u.s.d.g. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
| Wyłączenie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego | |
| Do końca 2016 r. | Od dnia 1 stycznia 2017 r. |
| Płatności dokonane z naruszeniem obowiązku dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. | Od dnia 1 stycznia 2017 r. płatności dokonywane z naruszeniem obowiązku dokonywania za pośrednictwem rachunku płatniczego nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. |
Celem wprowadzonych zmian jest zwiększenie przejrzystości obrotu gospodarczego, nie bez znaczenia są także dla kontroli skarbowej przepływów finansowych. Usprawnią one proces opodatkowania dochodów a także odpowiedniego rejestrowania obrotu dla potrzeb VAT.
