biuro rachunkowe bielsko, księgowość bielsko, biuro podatkowe bielsko, prowadzenie ksiąg rachunkowych bielsko-biała, prowadzenie kpir bielsko

Biuro Rachunkowe Bielsko-Biała

Biuro Rachunkowe Bielsko-Biała to jedna z często wpisywanych fraz w wyszukiwarce pozwalająca wyszukać nasze biuro znajduje się w centrum miasta, niedaleko Centrum Handlowego Sfera. “Klimat biura” w którym przyjmujemy naszych klientów możecie Państwo ocenić po poniższej prezentacji.

  • Właścicielka biura rachunkowego posiada licencję Ministerstwa Finansów – wpis nr 19726/00
  • Nasze biuro rachunkowe działa w Bielsku-Białej od 2001 roku, dzięki czemu posiadamy długoletnie doświadczenie na rynku
  • W naszym biurze podatkowym zatrudniamy wiele księgowych, dzięki czemu proces obsługi jest niezwykle sprawny
  • Znaczna część naszych klientów to firmy z polecenia, co wskazuje, że jesteśmy wiarygodnym, fachowym i rzetelnym biurem rachunkowym
  • Do biura można wygodnie dojechać samochodem i zaparkować na naszym parkingu
  • Nasze biuro podatkowe znajduje się w ścisłym centrum Bielska-Białej
  • Właścicielka biura rachunkowego została odznaczona prestiżową “Złotą Odznaką Zasłużony w Rozwoju Stowarzyszenia Księgowych w Polsce”
  • Posiadamy polisę ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej, gwarantującą naszym Klientom ochronę odszkodowawczą
  • Wprowadziliśmy zaawansowane zabezpieczenia on-line gwarantujące pełną poufność powierzonych danych oraz dokumentów
  • W pełni gwarantujemy zachowanie tajemnicy handlowej
  • Oferujemy możliwość prowadzenia księgowości online
  • Wszyscy nasi pracownicy na bieżąco biorą udział w szkoleniach z zakresu wiedzy o podatkach i rachunkowości. Jesteśmy na bieżąco ze stale zmieniającym się prawem podatkowym
  • Współpracujemy z prawnikami, którzy rozwiązują nawet najtrudniejsze sprawy z zakresu przepisów podatkowych
  • obsługa firm prowadzona jest przy wykorzystaniu profesjonalnego oprogramowania Symfonia firmy Sage Symfonia Sp. z o.o.

“Biuro Rachunkowe KONKRET” to realne miejsce przy ul. Grażyńskiego 12. Warto w tym miejscu dodać, iż system pracy proponowany przez nasza firmę pozwala na indywidualną opiekę księgowej nad  każdym naszym klientem. Kontakt osobisty, telefoniczny, mailowy wpływa bezpośrednio na komfort współpracy.

Zachęcamy do obejrzenia galerii zdjęć prezentujących wnętrze naszego biura.

5 6 7biuro rachunkowe w centrum Bielska-Białej z długoletnim doświadczeniem w branży. 2 3 4

Podatek CIT 15% od 2017r. to druga, dodatkowa stawka podatkowa. Kogo dotyczy obniżony podatek CIT?

15% PODATEK CIT od 2017r. – kto może korzystać z obniżonej stawki?

Wraz z nowym rokiem obowiązują dwie stawki podatku CIT: 19% oraz druga, dodatkowa stawka podatkowa 15% dla małych firm. Ustawa została wprowadzona, aby wspierać rozwój przedsiębiorców. Możliwość jej wykorzystania została jednak mocno sprecyzowana. Sprawdź czy jesteś podmiotem, który spełnia określone ustawowo warunki.
  1. Dla kogo podatek CIT 15%?

Obniżona do 15% stawka podatkowa dotyczy dwóch grup podatników (za wyjątkiem podatkowych grup kapitałowych):

a) małych podatników – bez ograniczeń czasowych
b) pozostałych podatników – tylko w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

Definicja małego podatnika zawarta jest w art. 4a pkt 10 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Definicja ta nie uległa w wyniku omawianej nowelizacji zmianie. Zgodnie z nią przez małego podatnika uważa się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Kwotę tą przelicza się według kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wątpliwość dotyczy tego, w którym momencie podatnik powinien spełniać definicję małego podatnika, aby móc stosować obniżoną do 15% stawkę podatkową? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w przywołanym art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.

Ważne!

Dany podatnik jest małym podatnikiem przez cały bieżący rok podatkowy, o ile wartość jego przychodów nie przekroczyła 1,2 mln euro w roku poprzednim, niezależnie od tego jak duże przychody osiąga w roku bieżącym. Wartość przychodu z roku bieżącego będzie miała wpływ dopiero na status tego podatnika (jako małego podatnika) w roku przyszłym.

 

  1. Ograniczenia czasowe, czyli CIT 15% dla nowopowstałych firm

Ustawodawca przewidział możliwość stosowania stawki 15% zarówno przez małych podatników, jak również przez podatników rozpoczynających działalność. Ważną kwestią jest jednak, że o ile w odniesieniu do małych podatników brak jest ograniczeń czasowych stosowania 15% stawki podatkowej, to w odniesieniu do podatników rozpoczynających działalność w stanie prawnym po wejściu w życie omawianej nowelizacji – obniżona stawka ma zastosowanie bezwarunkowo tylko przez jeden rok podatkowy, tj. ten w którym rozpoczyna działalność.

W kolejnym roku podatkowym po roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, możliwość kontynuowania obniżonej stawki podatkowej uzależniona będzie od tego czy w następnym roku podatnik ten spełniać będzie warunki do uznania go za małego podatnika, czy też nie (a więc od tego czy w roku, w którym podatnik rozpoczął działalność wartość uzyskanych przez niego przychodów przekroczy równowartość 1,2 mln euro).

  1. Ograniczenia przedmiotowe, tj. CIT 15% tylko dla osób prawnych

Obniżoną stawkę podatku dochodowego wprowadzono tylko dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Oznacza to, że podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych (zarówno przedsiębiorcy, jak i osoby fizyczne niebędący przedsiębiorcami) nie będą mogli skorzystać z tej preferencji.

  1. Ograniczenie podmiotowe

Obniżoną stawkę podatkową mogą stosować wszyscy podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych niezależnie od rodzaju prowadzonej przez nich działalności. Jedyne ograniczenie podmiotowe dotyczy podatkowych grup kapitałowych, które zgodnie z art. 19 ust. 1b u.p.d.o.p. zostały wyłączone z możliwości korzystania z obniżonej do 15% stawki podatkowej.

Wprowadzenie dodatkowej, niższej stawki 15% CIT na pewno zachęci podatników prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą do przekształcania się w spółki. Warto jednak wcześniej skonsultować swoją decyzję z biurem rachunkowym, które posiada długoletnie doświadczenie w prowadzeniu ksiąg rachunkowych oraz ma wgląd do aktualnych przepisów prawa podatkowego. Większość zmian przepisów w prawie podatkowym zawiera dodatkowe uwarunkowania, o których warto rozmawiać z księgową w biurze rachunkowym.

Źródło streszczenia: publikacja ABC, autor: Mariusz Pogoński

Koszt uzyskania przychodu a płatności gotówkowe powyżej 15000zł

Jakie płatności gotówkowe mogą nie stanowić kosztu uzyskania przychodu od 1 stycznia 2017r.?

Najnowsze zmiany w PIT i CIT od 1 stycznia 2017r. poruszają również kwestie związane z transakcjami gotówkowymi. Od początku br. przy zakupach dokonywanych przez firmy, obowiązuje limit 15.000 zł dla jednorazowych płatności gotówkowych. Transakcje powyżej tej kwoty muszą być dokonywane poprzez rachunek bankowy. Niedostosowanie się do tego przepisu spowoduje, że zakup nie będzie zaliczany do kosztów uzyskania przychodu.

UWAGA! Od 1 stycznia 2017r. wydatki powyżej 15 tys. zł opłacone gotówką nie są kosztem!

Do końca 2016r. naruszenie obowiązku dokonywania i przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego powyżej 15.000 euro nie skutkowało żadną sankcją. Jedyną negatywną konsekwencją takiego postępowania było wyłączenie możliwości skracania terminu zwrotu VAT (tj. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym) do 25 dni (zob. art. 87 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Nie było natomiast przeszkód, aby płatności dokonywane z naruszeniem obowiązku określonego w art. 22 u.s.d.g. były zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Wskazana na wstępie ustawa wprowadziła zmianę tego stanu rzeczy poprzez dodanie przepisów wyłączających możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku określonego w art. 22 u.s.d.g. Towarzyszy temu obniżenie – z równowartości 15.000 euro (czyli obecnie ponad 60.000 zł) do 15.000 zł – limitu wartości transakcji obligującego do – w przypadkach, gdy stronami transakcji są przedsiębiorcy – ich dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego oraz przepisy wyłączające możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem tego obowiązku (zob. art. 22 ust. 1 pkt 2 u.s.d.g.).

Obniżenie limitu wartości transakcji obligującego do ich dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego
Do końca 2016 r. Od dnia 1 stycznia 2017 r.
Obowiązek dokonywania transakcji za pośrednictwem rachunku bankowego istniał, jeżeli stronami transakcji byli przedsiębiorcy, a jednorazowa wartość transakcji przekraczała równowartość 15.000 euro. Od dnia 1 stycznia 2017 r. obowiązek dokonywania transakcji za pośrednictwem rachunku bankowego istnieje, jeżeli stronami transakcji są przedsiębiorcy, a jednorazowa wartość transakcji przekracza równowartość 15.000 zł.

Wspomnianymi przepisami wyłączającymi możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku określonego w art. 22 u.s.d.g. są przepisy art. 22p ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., oraz art. 15d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej u.p.d.o.p. I tak z art. 22p ust. 1 u.p.d.o.f. oraz art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p. wynika, że podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej kwota płatności dotycząca transakcji określonej w art. 22 u.s.d.g. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Wyłączenie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego
Do końca 2016 r. Od dnia 1 stycznia 2017 r.
Płatności dokonane z naruszeniem obowiązku dokonywania za pośrednictwem rachunku bankowego mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Od dnia 1 stycznia 2017 r. płatności dokonywane z naruszeniem obowiązku dokonywania za pośrednictwem rachunku płatniczego nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Celem wprowadzonych zmian jest zwiększenie przejrzystości obrotu gospodarczego, nie bez znaczenia są także dla kontroli skarbowej przepływów finansowych. Usprawnią one proces opodatkowania dochodów a także odpowiedniego rejestrowania obrotu dla potrzeb VAT.

koszt uzyskania przychodu a transakcja gotówkowa

błędy w podatkach a dodatkowe sankcyjne zobowiązania podatkowe na 2017r.

Błędy w podatkach

Błędy w podatkach mogą zdarzyć się każdemu przedsiębiorcy – poznaj dodatkowe sankcyjne zobowiązania podatkowe na 2017r.

Od początku grudnia 2016r. przedsiębiorcy mają do czynienia ze znaną już polskiemu prawu podatkowemu instytucję dodatkowego zobowiązania podatkowego w VAT, które może być ustalone w toku prowadzonego postępowania podatkowego (tj. w decyzji podatkowej), nie zaś w obliczu samodzielnego wykrycia przez podatnika błędu (i złożenia korekty) czy np. w obliczu czynności sprawdzających.

Pod uwagę należy wziąć zaniżenie zobowiązania podatkowego oraz zawyżenie kwoty zwrotu podatku (a nawet kwoty do przeniesienia), ale także niewpłacenie należnego zobowiązania w przypadku niezłożenia deklaracji. Sankcją, która grozi za takie błędy w podatkach to wysokość 30% kwoty zaniżenia zobowiązania lub zawyżenia zwrotu/kwoty do przeniesienia (z obniżeniem do 20% w razie złożenia korekty deklaracji po kontroli podatkowej lub w trakcie postępowania kontrolnego).

Projekt przewiduje też podwyższone (do 100%) dodatkowe zobowiązanie podatkowe w odniesieniu do ewidentnych nadużyć podatkowych, zwłaszcza jeśli chodzi o odliczanie podatku z tzw. pustych faktur. Rozwiązania te mają charakter prewencyjny i powinny skłonić podatników do rzetelnego i starannego wypełniania deklaracji podatkowych.

Błędy w podatkach nr 1
–> zaniżenie zobowiązania podatkowego.

Wielu przedsiębiorcom zdarzyło się złożyć deklarację podatkową z niższą, niż należna, kwotą zobowiązania. Zobowiązanie podlegające wpłacie występuje, jeśli kwota podatku należnego jest wyższa, niż kwota podatku naliczonego. W związku z tym „dodatni wynik podatkowy” wykazany w deklaracji VAT może wynikać z zaniżenia podatku należnego bądź zawyżenia kwoty podatku naliczonego.

Błędy w podatkach nr 2
–> Zawyżenie zwrotu VAT bądź kwoty „do przeniesienia”

W podobny sposób może wystąpić m.in. zawyżenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu bezpośredniego na rachunek bankowy, np.

Przedsiębiorca wykazał zwrot bezpośredni na rachunek bankowy w wysokości 3000 zł zamiast 2000 zł. Nastąpiło zawyżenie zwrotu o 1000 zł. Dodatkowe zobowiązanie podatkowe wyniesie 1000 zł.

Błędy w podatkach nr 3
–> Nadwyżka VAT naliczonego zamiast nadwyżki VAT należnego

Niejednokrotnie bywa i tak, że podatnik popełnia błąd, wykazując zwrot bezpośredni bądź kwotę do przeniesienia, podczas gdy powinien był wykazać zobowiązanie.

Błędy w podatkach nr 4
–> Brak złożenia deklaracji podatkowej i wpłaty podatku

Ten punkt odnosi się szczególnie do “szarej strefy”, która ma miejsce wówczas kiedy prowadzona działalność gospodarcza nie jest zgłoszona. 
Błąd ten popełniają również podatnicy będący przekonani, iż mogli korzystać ze zwolnienia podmiotowego, przysługującego w związku z małymi obrotami.

 

 

Jeżeli po zakończeniu kontroli podatkowej w przypadkach:

– deklaracji z nieprawidłowym rozliczeniem – podatnik złożył korektę deklaracji uwzględniającą wszystkie stwierdzone nieprawidłowości i wpłacił kwotę zobowiązania podatkowego lub zwrócił nienależną kwotę zwrotu,

– braku złożenia deklaracji VAT – podatnik złożył tę deklarację i wpłacił kwotę zobowiązania podatkowego,

to wówczas wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego wynosi 20%.

Pamiętajmy też, że chodzi o „korektę deklaracji uwzględniającą wszystkie stwierdzone nieprawidłowości” (a nie tylko niektóre). Nieskorzystanie z trybu dobrowolnej korekty pokontrolnej z jednej strony narazi podatnika na dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30%, z drugiej jednak – na pewno będzie wiele przypadków, że podatnicy będą walczyć dalej o swoje racje w toku postępowania i być może dalej przed WSA.

 

W odniesieniu do przypadków zawyżenia podatku naliczonego bądź zaniżenia podatku należnego (co w konsekwencji skutkuje zaniżeniem zobowiązania, zawyżeniem zwrotu czy zawyżeniem kwoty do przeniesienia), gdy sytuacje te wynikałyby w całości bądź w części z odliczenia VAT na podstawie faktur, które:

– zostały wystawione przez podmiot nieistniejący,

– stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,

– podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

– potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58  i 83  ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, w części dotyczącej tych czynności –

wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego w części dotyczącej podatku naliczonego wynikającego z tych faktur wynosi 100%.

 

błędy w podatkach

ceny transferowe, zmiany w podatkach 2017, księgowość bielsko, biuro rachunkowe bielsko, prowadzienie książki przychodów i rozchodów, firma bielsko

Ceny transferowe 2017 – przewodnik po zmianach

Ceny transferowe to ceny stosowane w rozliczeniach między podmiotami powiązanymi. Od 2017 r. weszły nowe, niezwykle istotne dla przedsiębiorców zmiany dotyczące dokumentowania transakcji transferowych. Zapoznaj się z naszym streszczeniem tych przepisów. 

Z początkiem 2017 r. wejdzie w życie szereg zmian w przepisach o cenach transferowych zawartych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., oraz ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej u.p.d.o.p. W zestawieniu porównano regulacje obecnie obowiązujące z przepisami, które będą obowiązywać od dnia 1 stycznia 2017 r.

 

Zmiany w przepisach o cenach transferowych na 2017 r.

Przepisy obecnie obowiązujące Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2017 r.
  1. Podwyższenie limitu udziałów w kapitale innego podmioty skutkującego uznaniem podmiotów za powiązane
Powiązania między podmiotami istnieć mogą w przypadku posiadania udział w kapitale innego podmiotu (zob. art. 25 ust. 1 i 4 u.p.d.o.f. oraz art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p.). Obecnie posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (zob. art. 25 ust. 5a u.p.d.o.f. oraz art. 11 ust. 5a u.p.d.o.p.).

 

Od dnia 1 stycznia 2017 r. przez posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu rozumieć się będzie sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 25% (zob. art. 25 ust. 5a u.p.d.o.f. oraz art. 11 ust. 5a u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.).

 

2. Nowy zakres podmiotowy i przedmiotowy obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej

 

Obecnie – jak wynika z art. 25a ust. 1 i 2 u.p.d.o.f. oraz art. 9 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f. – obowiązek sporządzania dodatkowej dokumentacji podatkowej obciąża podatników dokonujących transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli transakcja lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1) 30.000 euro – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo

2) 50.000 euro – w pozostałych przypadkach.

W przypadku umowy spółki niebędącej osobą prawną obowiązek sporządzania dodatkowej dokumentacji podatkowej obejmuje umowy, w których łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 50 000 euro. W przypadku umowy wspólnego przedsięwzięcia lub innej umowy o podobnym charakterze limit ten odnosi się do wartości wspólnego przedsięwzięcia określonego w tej umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości – do przewidywanej na dzień zawarcia umowy wartości wspólnie realizowanego przedsięwzięcia (zob. art. 25a ust. 2a u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 2a u.p.d.o.p.).

Od dnia 1 stycznia 2017 r. obowiązek sporządzania dodatkowej dokumentacji podatkowej mieć będą – jak wynikać będzie z nowego brzmienia art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. oraz art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. -podatnicy:

1) prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej, którzy w roku podatkowym oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzą i prowadzili księgi rachunkowe:

a) dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty) (pojęcie takich transakcji definiować będą dodawane z dniem 1 stycznia 2017 r. przepisy art. 25a ust. 1d i 1e u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 1d i 1e u.p.d.o.p.), lub

b) ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)

– których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 euro (względnie – w przypadku podatników rozpoczynających prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej – od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2.000.000 euro – zob. dodawane z dniem 1 stycznia 2017 r. art. 25a ust. 1b u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 1b u.p.d.o.p.), lub

2) dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub

3) zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:

a) umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20.000 euro lub

b) umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości – przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20.000 euro.

 

 

3. Wprowadzenie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej w roku następnym

Obecnie nie ma przepisu przewidującego obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej także w roku następującym po roku, w którym wystąpił obowiązek jej sporządzania. Z dniem 1 stycznia 2017 r. dodane zostaną przepisy art. 25a ust. 1a u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 1a u.p.d.o.p., które przewidywać będą, że w przypadku wystąpienia w danym roku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej ze względu na dokonywanie transakcji z podmiotami powiązanymi obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej ciąży na podatniku w roku kolejnym (bez względu na wysokość osiągniętych przychodów lub poniesionych przez podatnika kosztów w roku, za który był zobowiązany do sporządzenia dokumentacji).

 

4. Nowe przepisy określające dane wymagane w dodatkowej dokumentacji podatkowej

Obecnie dodatkowa dokumentacja podatkowa obejmować powinna dane wskazane przepisami art. 25a ust. 1 pkt 1-6 u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 1 pkt 1-6 u.p.d.o.p. Do danych tych należy:

1) określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);

2) określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;

3) metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;

4) określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach – w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;

5) wskazanie innych czynników – w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji zostały uwzględnione te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze – w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;

6) określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń – w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Od dnia 1 stycznia 2017 r. dane jakie zawierać będzie dodatkowa dokumentacja podatkowa określać będą przepisy art. 25a ust. 2b-2i u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 2b-2i u.p.d.o.p. Do danych tych należeć będą, co do zasady:

1) opis transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. lub art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p., zawierający dane wskazane przepisami art. 25 ust. 2b pkt 1 lit. a-e u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 2b pkt 1 lit. a-e u.p.d.o.p.,

2) opis danych finansowych podatnika pozwalający na porównanie rozliczeń, o których mowa w art. 25a ust. 2b pkt 1 lit. e u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 2b pkt 1 lit. e u.p.d.o.p., z danymi wynikającymi z zatwierdzonego sprawozdania finansowego, jeżeli obowiązek jego sporządzenia wynika z obowiązujących podatnika lub spółkę przepisów o rachunkowości;

3) informacje o podatniku obejmujące opis:

a) struktury organizacyjnej i struktury zarządczej,

b) przedmiotu i zakresu prowadzonej działalności gospodarczej,

c) realizowanej strategii gospodarczej, w tym przeprowadzonych w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy przeniesień pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk, mających wpływ na dochód (stratę) podatnika,

d) otoczenia konkurencyjnego;

4) dokumenty, w szczególności:

a) umowy, porozumienia zawarte pomiędzy podmiotami powiązanymi lub inne dokumenty, dotyczące transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. lub art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p., umowę spółki niebędącej osobą prawną, umowę wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, dokumentujące zasady przyznawania praw wspólnikom (stronom umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach,

b) porozumienia w sprawach podatku dochodowego zawarte z administracjami podatkowymi państw innych niż Rzeczpospolita Polska, dotyczące transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1, w szczególności uprzednie porozumienia cenowe.

Ponadto w przypadku podatników o dużych (przekraczających równowartość 10.000.000 oraz 20.000.000 euro obrotach) przepisy art. 25a ust. 2b pkt 2 i art. 25a ust. 2d u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 2b pkt 2 i art. 9a ust. 2d u.p.d.o.p. przewidują dodatkowe wymagane w treści dodatkowej dokumentacji podatkowej dane.

 

5. Wyłączenie obowiązku dokumentowania niektórych transakcji
Obecnie nie ma przepisu wyłączającego obowiązek dokumentowania transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych. Z dniem 1 stycznia 2017 r. dodane zostaną art. 25a ust. 3d u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 3d u.p.d.o.p. Przepisy te wyłączać będą obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej w stosunku do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych (chodzi przede wszystkim o porozumienia w sprawach ustalania cen transakcyjnych, o których mowa w art. 20a i nast. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa).

 

6. Wprowadzenia uprawnienia do żądania dodatkowej dokumentacji podatkowej przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej

Obecnie nie ma przepisu zawierającego upoważnienie organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej do żądania od podatników dokumentacji podatkowej w przypadku transakcji, które nie przekraczają określonych przepisami limitów. Z dniem 1 stycznia 2017 r. dodane zostaną przepisy art. 25a ust. 4a u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 4a u.p.d.o.p. Uprawniać one będą organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej do żądania od podatników sporządzenia i przedłożenia dokumentacji podatkowej dla transakcji lub innych zdarzeń, których wartość nie przekracza limitów określonych w art. 25a ust. 1d lub 1e u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 1d i 1e u.p.d.o.p. Będzie tak w przypadku zaistnienia okoliczności wskazujących na prawdopodobieństwo zaniżenia ich wartości w celu uniknięcia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej.

 

7. Obowiązek składania oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji podatkowej

Obecnie przepisu nie nakładają na podatników obowiązku składania oświadczeń o sporządzeniu dokumentacji podatkowej. Z dniem 1 stycznia 2017 r. dodane zostaną przepisy art. 25a ust. 7 u.p.d.o.f. oraz art. 9a ust. 7 u.p.d.o.p. Nakładać one będą na podatników składanie oświadczeń o sporządzeniu dodatkowej dokumentacji podatkowej. Termin składania takich oświadczeń upływać będzie w terminie złożenia rocznego zeznania podatkowego.

 

8. Obowiązek dołączania do zeznania podatkowego uproszczonego sprawozdania w sprawie transakcji podlegających obowiązkowi sporządzania dokumentacji podatkowej

Obecnie przepisy nie przewidują obowiązku dołączania do zeznania podatkowego uproszczonego sprawozdania w sprawie transakcji podlegających obowiązkowi sporządzania dokumentacji podatkowej. Z dniem 1 stycznia 2017 r. dodane zostaną przepisy art. 45 ust. 9-11 u.p.d.o.f. oraz art. 27 ust. 5-9 u.p.d.o.p. Nakładać one będą obowiązek dołączania przez zeznania podatkowego za rok podatkowy uproszczonego sprawozdania w sprawie transakcji z podmiotami powiązanymi lub innych zdarzeń zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi, lub w związku z którymi zapłata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Obowiązek ten ciążyć będzie na podatnikach obowiązanych do sporządzania dokumentacji podatkowej, jeżeli ich przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, przekroczyły w roku podatkowym równowartość 10.000.000 euro, dołączają do rocznego zeznania podatkowego za rok podatkowy uproszczone sprawozdanie w sprawie transakcji z podmiotami powiązanymi lub innych zdarzeń zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi, lub w związku z którymi zapłata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

 

limit księga rachunkowa prowadzenie księgi rachunkowej księgowość księgowa

Limit decydujący o prowadzeniu ksiąg rachunkowych

Kogo obowiązuje limit przychodów, po osiągnięciu którego wystąpi obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2017? Dowiedz się w naszym artykule…
Limit decydujący o prowadzeniu ksiąg rachunkowych zaczął obowiązywać od 1.01.2017 do 31.12.2017.
W pełną księgowość może wejść nawet mała firma ze stosunkowo niewielkimi obrotami. Wystarczy, że firma ta sprzeda np. atrakcyjną nieruchomość. 

Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych od 1 stycznia 2017 r., jeżeli ich przychody za 2016 r. wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro. Powyższe wynika z treści art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.) oraz art. 24a ust 4 updof. Limit zawierający się w tych przepisach przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.
Średni kurs euro ogłoszony przez NBP na pierwszy dzień roboczy października, tj. 3 października 2016 r., wynosił 4,2976 zł/euro (tabela nr 191/A/NBP/2016). Zatem limit przychodów za 2016 r. decydujący o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w 2017 r., wynosi: 2.000.000 euro × 4,2976 zł/euro = 8.595.200 zł.
Podstawa prawna:
1) art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047 ze zm.),
2) art. 24a ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.).

Ile kosztuje zatrudnienie pracownika na umowę o pracę w 2017 roku?

Nowy rok – nowe zmiany. Początek nowego roku jak zwykle wiąże się ze wzrostem minimalnej pensji. W 2017r. wyniesie ona 2000 zł brutto. Dla porównania w zeszłym roku poziom minimalnego świadczenia brutto wynosił 1850 zł. Wzrost ten wpływa znacząco na wysokość poszczególnych składek, które są odprowadzane do ZUS-u.

W przypadku zatrudnienia pracownika na umowę o pracę, całkowity koszt w przypadku minimalnego wynagrodzenia wyniesie 2412,20 zł. Do tej kwoty doliczyć należy podatek: od 18 do 32 procent. Podstawą opodatkowania jest kwota 1615 zł.

Umowa o pracę gwarantuje odprowadzanie składek do ZUS. Składki są częściowo odprowadzane z wynagrodzenia pracownika, jednak pracodawca musi się liczyć z pokryciem dodatkowych składek w wysokości 20% wynagrodzenia brutto.

 

W dużym skrócie:

całkowity koszt zatrudnienia w przypadku minimalnego wynagrodzenia wyniesie 2412,20 zł.

– minimalna stawka godzinowa w 2017 roku wyniesie 12 zł brutto – Kwota ta będzie corocznie waloryzowana stosownie do wzrostu minimalnego wynagrodzenia za pracę przysługującego osobom zatrudnionym na podstawie stosunku pracy – dodaje Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

pracownik dostanie „na rękę” netto ok. 1459 zł

nowe przepisy 2017 podatki branża budowlana księgowość biuro rachunkowe

Odwrotne obciążenie w budownictwie – w jakich przypadkach znajduje zastosowanie od 2017 r.?

Nowe przepisy podatkowe w 2017 r. objęły również sektor budowlany. Odwrotne obciążenie w VAT w branży budowlanej w praktyce pozwoli na to, że to usługobiorca (a nie usługodawca jak do tej pory) będzie zobligowany do rozliczenia należnego VAT z tytułu wykonanej usługi. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się jakie kryteria wyznaczają kiedy podatnikami z tytułu świadczenia robót budowlanych są nabywcy.

 

Wstęp

Podatnikami VAT z tytułu dostaw towarów oraz świadczenia usług są, co do zasady, sprzedawcy (dostawcy towarów oraz usługodawcy). Nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca.

 

Podatnikami z tytułu świadczenia robót budowlanych mają być nabywcy, jeżeli łącznie będą spełnione cztery warunki, tj.:

  1. świadczona usługa należeć będzie do robót budowlanych wymienionych w poz. 2-48 projektowanego załącznika nr 14 do ustawy VAT,
  2. usługodawcą będzie podatnik, który nie korzysta z tzw. zwolnienia podmiotowego,
  3. usługobiorcą będzie podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  4. usługodawca będzie świadczyć usługę jako podwykonawca

 

Jakie roboty budowlane będą podlegały procedurze odwotnego obciążenia?

Załącznik nr 14 do ustawy VAT ma 48 pozycji, z czego 47 to roboty budowlane objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia.

 

Załącznik nr 14 do ustawy o VAT

 

  1. bez względu na symbol PKWiU – Usługi w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266 i 542)
  2. Symbol PKWiU: 00.30.0 – Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)
  3. Symbol PKWiU: 00.40.0 – Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków)
  4. Symbol PKWiU: 11.20.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową autostrad, dróg, ulic i innych dróg dla pojazdów i pieszych oraz budową pasów startowych
  5. Symbol PKWiU: 12.20.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową dróg szynowych i kolei podziemnej
  6. Symbol PKWiU: 13.20.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową mostów i tuneli
  7. Symbol PKWiU: 21.21.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową rurociągów przesyłowych
  8. Symbol PKWiU: 21.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze
  9. Symbol PKWiU:21.23.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową systemów irygacyjnych (kanałów), magistrali i linii wodociągowych, obiektów do uzdatniania wody i oczyszczania ścieków oraz stacji pomp
  10. Symbol PKWiU: 21.24.0 – Roboty związane z wierceniem studni i ujęć wodnych oraz instalowaniem zbiorników septycznych
  11. Symbol PKWiU: 22.21.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową przesyłowych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych
  12. Symbol PKWiU: 22.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową rozdzielczych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych
  13. Symbol PKWiU: 22.23.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową elektrowni
  14. Symbol PKWiU: 91.20.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową nabrzeży, portów, tam, śluz i związanych z nimi obiektów hydrotechnicznych
  15. Symbol PKWiU: 99.21.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów produkcyjnych i górniczych
  16. Symbol PKWiU: 99.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową stadionów i boisk sportowych
  17. Symbol PKWiU: 99.29.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane
  18. Symbol PKWiU: 11.10.0 – Roboty związane z rozbiórką i burzeniem obiektów budowlanych
  19. Symbol PKWiU: 12.11.0 – Roboty związane z przygotowaniem terenu pod budowę, z wyłączeniem robót ziemnych
  20. Symbol PKWiU: 12.12.0 – Roboty ziemne: roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi
  21. Symbol PKWiU: 13.10.0 – Roboty związane z wykonywaniem wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich
  22. Symbol PKWiU: 21.10.1 – Roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych służących bezpieczeństwu
  23. Symbol PKWiU: 21.10.2 – Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych
  24. Symbol PKWiU: 22.11.0 – Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających
  25. Symbol PKWiU: 22.12.0 – Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych
  26. Symbol PKWiU: 22.20.0 – Roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych
  27. Symbol PKWiU: 29.11.0 – Roboty związane z zakładaniem izolacji
  28. Symbol PKWiU: 29.12.0 – Roboty związane z zakładaniem ogrodzeń
  29. Symbol PKWiU: 29.19.0 – Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane
  30. Symbol PKWiU: 31.10.0 – Roboty tynkarskie
  31. Symbol PKWiU: 32.10.0 – Roboty instalacyjne stolarki budowlanej
  32. Symbol PKWiU: 33.10.0 – Roboty związane z wykładaniem posadzek i oblicowywaniem ścian
  33. Symbol PKWiU: 33.21.0 – Roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian lastryko, marmurem, granitem lub łupkiem
  34. Symbol PKWiU: 33.29.0 – Pozostałe roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian (włączając tapetowanie), gdzie indziej niesklasyfikowane
  35. Symbol PKWiU: 34.10.0 – Roboty malarskie
  36. Symbol PKWiU: 34.20.0 – Roboty szklarskie
  37. Symbol PKWiU: 39.11.0 – Roboty związane z wykonywaniem elementów dekoracyjnych
  38. Symbol PKWiU: 39.19.0 – Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych
  39. Symbol PKWiU: 91.11.0 – Roboty związane z wykonywaniem konstrukcji dachowych
  40. Symbol PKWiU: 91.19.0 – Roboty związane z wykonywaniem pozostałych prac dekarskich
  41. Symbol PKWiU: 99.10.0 – Roboty związane z zakładaniem izolacji przeciwwilgociowych i wodochronnych
  42. Symbol PKWiU: 99.20.0 – Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań
  43. Symbol PKWiU: 99.30.0 – Roboty związane z fundamentowaniem, włączając wbijanie pali
  44. Symbol PKWiU: 99.40.0 – Roboty betoniarskie
  45. Symbol PKWiU: 99.50.0 – Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych
  46. Symbol PKWiU: 99.60.0 – Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji z cegieł i kamienia
  47. Symbol PKWiU: 99.70.0 – Roboty związane z montażem i wznoszeniem konstrukcji z elementów prefabrykowanych
  48. Symbol PKWiU: 99.90.0 – Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych

 

Jakie warunki musi spełniać usługodawca by znalazła zastosowanie procedura odwrotnego obciążenia?

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie wyłącznie w przypadku usług stanowiących roboty budowlane świadczonych przez podatników, którzy nie korzystają z tzw. zwolnienia podmiotowego (tj. ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT). A zatem nabywcy takich usług od podatników korzystających z takiego zwolnienia nie są obowiązani do rozliczania VAT.

Co więcej, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie wyłącznie, jeżeli usługę stanowiącą robotę budowlaną usługodawca świadczy jako podwykonawca. W przypadku usług stanowiących roboty budowlane, które usługodawca świadczy jako główny wykonawca, nadal obowiązują zasady ogólne.

 

Jakie warunki musi spełniać usługobiorcą by znalazła zastosowanie procedura odwrotnego obciążenia?

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie wyłącznie w przypadku usług stanowiących roboty budowlane nabywanych przez podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni. Nie są zatem obowiązani do rozliczania VAT nabywcy takich usług, którzy:

  • są zarejestrowani jako podatnicy VAT zwolnieni,
  • nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT.