Czy konieczna jest zgoda na przetwarzanie danych do wystawienia faktury

Zgoda na przetwarzanie danych do wystawienia faktury – czy jest potrzebna? Jak wnoszą przepisy z rozporządzenia RODO, przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem między i innymi wówczas, gdy przetwarzanie ich jest niezbędne do wykonywania umowy, a także wówczas gdy przetwarzanie to jest konieczne dla wypełnienia obowiązku nałożonego prawem na administratora. Powstaje zatem pytanie, jak w tej sytuacji ma się kwestia przetwarzania danych niezbędnych dla wystawienia faktury?

Zgoda na przetwarzanie danych do wystawienia faktury od momentu pojawienia się nowych przepisów związanych z RODO jest tematem skomplikowanym dla przedsiębiorców. Postaramy się zatem wyjaśnić tą kwestię.

Sama w sobie zgoda nie jest jedyną podstawą do legalnego przetwarzania danych. Jest ona opcją po którą sięgamy wówczas, gdy nie mamy innej przesłanki, która legalizuje przetwarzanie danych osobowych. Do faktury potrzebujemy danych bazowych, czyli zwykłych. Jak mówi art. 6 rozporządzenia RODO:

“1. Przetwarzanie jest zgodne z prawem wyłącznie w przypadkach, gdy – i w takim zakresie, w jakim – spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) osoba, której dane dotyczą wyraziła zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych w jednym lub większej liczbie określonych celów;

b) przetwarzanie jest niezbędne do wykonania umowy, której stroną jest osoba, której dane dotyczą, lub do podjęcia działań na żądanie osoby, której dane dotyczą, przed zawarciem umowy;

c) przetwarzanie jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze;

d) przetwarzanie jest niezbędne do ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby fizycznej;

e) przetwarzanie jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi;

f) przetwarzanie jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem.

Akapit pierwszy lit. f) nie ma zastosowania do przetwarzania, którego dokonują organy publiczne w ramach realizacji swoich zadań.”

Powyższy artykuł wskazuje sześć przesłanek, które czynią przetwarzanie danych osobowych zgodne z prawem, a sama w sobie zgoda jest tylko jedną z nich.

Co więcej, korzystać z niej należy wyłącznie wówczas, gdy inne możliwości zostały już wyczerpane. W kwestii zatem wystawiania faktur, uzyskanie zgody osoby fizycznej nie jest konieczne, bowiem posiłkujemy się w tym wypadku art 6 ust 1b, czyli przetwarzamy dany w oparciu o zakup towaru lub usługi na zasadzie umowy konsumenckiej. Zebrane dane osobowe są niezbędne do realizacji zamówienia, które odbywa się na zasadzie zawartej umowy.

Co więcej, dane niezbędne do wystawienia faktury do paragonu – która wystawiana jest na życzenie osoby dokonującej zakupu – przetwarzane są na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług – mamy tutaj do czynienia z przesłanką z art. 6 ust. 1c.

Wystawiając faktury nie musimy zatem prosić o wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych, gdyż forma ta jest przewidziana w RODO. Pamiętać jednak należy o tym, że powyższe warunki nie dotyczą sytuacji, w których wysyłamy wiadomości o treściach marketingowych. W tym wypadku konieczne jest uzyskanie zgody – i to takiej której pozyskanie można udowodnić ( art. 172 ustawy Prawo Telekomunikacyjne). A wszystko to dlatego, że wiadomości o treściach marketingowych wykraczają poza realizację zamówienia.

 

Zawieszenie działalności gospodarczej w 2018 r.

Zawieszenie działalności gospodarczej w 2018 r. to nowe przepisy ustawy Prawo przedsiębiorców, obejmującej pakiet ustaw Konstytucji dla Biznesu. W ramach nowych przepisów wprowadzono spore zmiany z zakresie zawieszenia działalność gospodarczej. Wśród najważniejszych przepisów Konstytucji dla Biznesu w tym zakresie, wymienić można między innymi możliwość bezterminowego zawieszenia wykonywania działalności, czy też opcję zawieszenia jej na okres wskazany we wniosku o wpis informacji o zwieszeniu.

Wedle ustawy Prawo przedsiębiorców, wykonywanie działalności można zawiesić wówczas gdy:

  • przedsiębiorca nie zatrudnia pracowników lub zatrudnia wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym, czy też urlopie rodzicielskim niełączonym z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu;
  • przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej oraz poza tą spółką – może zawiesić wykonywanie działalności w jednej z tych form działalności;
  • przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą jako wspólnik w więcej niż jednej spółce cywilnej – zawieszenie działalności możliwe jest w jednej lub kilku spółkach tego rodzaju.

Jeżeli wykonywanie działalności gospodarczej dotyczy spółki cywilnej, zawieszenie działalności gospodarczej jest skuteczne pod warunkiem jej zawieszenia przez wszystkich wspólników.

Wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przedsiębiorca, może zawiesić wykonywanie swojej działalności gospodarczej na czas określony (nie krótszy niż 30 dni) bądź nieokreślony. Z kolei przedsiębiorca, który został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, wykonywanie działalności gospodarczej może zawiesić w okresie od 30 dni do 24 miesięcy. Warto również pamiętać, że w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, przedsiębiorca nie może wykonywać tej działalności ani też osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podczas okresu zawieszenia, przedsiębiorca może wykonywać czynności niezbędne dla zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym np. rozwiązania zawartych wcześniej umów, przyjmować zaległe należności, regulować zobowiązania powstałe przez datą zawieszenia działalności gospodarczej, zbywać własne środki trwałe i wyposażenie. Ma również prawo lub obowiązek uczestniczenia w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych czy też postępowaniach administracyjnych, które związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przedsiębiorca powinien wykonywać wszelkie obowiązki nakazane przez przepisy prawa, osiągać przychody finansowe (również te z działalności prowadzonej przed datą zawszenia wykonywania działalności gospodarczej), a także może podlegać kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców, którzy wykonują działalność gospodarczą.

Zawieszenie działalności gospodarczej w 2018 r. 

Ulga na start dla przedsiębiorców

Ulga na start – czyli pierwsze 6 miesięcy działalności bez składek ZUS

Każdy młody przedsiębiorca z dniem 30 kwietnia 2018 roku zyskał nowy przywilej, bowiem w ramach Prawa przedsiębiorców – jednej z pięciu ustaw Konstytucji Biznesu, przez pierwsze 6 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej będzie zwolniony z obowiązku płacenia składek na ubezpieczenia społeczne. Jest to tzw. ulga na start.

Jak do tej pory, każdy raczkujący przedsiębiorca był zmuszony do ponoszenia wszystkich opłat publicznoprawnych związanych z działalnością, co było szczególnie dotkliwe dla firm, których przychody były niewielkie – często znacznie niższe od obciążeń. Nowe prawo, jest wielką szansą dla młodych przedsiębiorców, którzy mogą się rozwinąć za sprawą tej 6 miesięcznej ulgi. „Inspiracją” tej pozytywnej zmiany był stosunkowo niski odsetek przeżywalności polskich firm, a konkretniej nowych działalności gospodarczych prowadzonych na podstawie wpisu do  Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Nowo wprowadzona „ulga na start” oznacza brak opłacania składki na ubezpieczenia społeczne, a zwolnienie z tych opłat obejmuje pierwsze 6 miesięcy działalności gospodarczej przez osobę fizyczną. Ulga dotyczy również osób fizycznych, które podejmują działalność gospodarczą ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia.

Oczywiście korzystanie z ulgi na start jest dobrowolne, dlatego młody przedsiębiorca, nie musi opłacać składek na ubezpieczenia społeczne przez te pierwsze 6 miesięcy. Warto jednak pamiętać, że nie będzie on w tym czasie podlegał ubezpieczeniom z tytułu działalności pozarolniczej, jednak może podlegać ubezpieczeniom z innego tytułu, jak np. z umowy o pracę. Przedsiębiorca, który decyduje się na skorzystanie z ulgi, może w każdej chwili z prawa do niej zrezygnować i dokonać zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych. Ma również prawo do zrezygnowania z ulgi całkowicie, podejmując się opłacania składki od pierwszego dnia działalności gospodarczej, jednocześnie podlegając ubezpieczeniom społecznym z tytułu tejże działalności.

Ulga na start oraz już obecnie obowiązujący przez pierwsze dwa lata działalności mały ZUS, daje młodym przedsiębiorcom 2,5 roczny „pas startowy” na rozruch. Jak wynika ze statystyk, to najtrudniejszy okres dla firm, dlatego te znaczne ułatwienia dają szansę na utrzymanie się na rynku przez dłuższy czas.

Warto jednak pamiętać, że ulga na start nie zwalnia młodych firm od obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia zdrowotne. Ulga ta obejmuje bowiem wyłącznie składki na ubezpieczenia społeczne, czyli ubezpieczenia emerytalno-rentowe, chorobowe oraz wypadkowe.

Młodzi przedsiębiorcy nie muszą się jednak obawiać, ze ten półroczny okres korzystania z ulgi na start zrujnuje ich przyszłe świadczenia emerytalne. Prawo daje wybór, dlatego oferując to rozwiązanie, daje szansę przedsiębiorcom, którzy nie są pewni przychodów w tym pierwszym, najbardziej trudnym okresie, szansę na niższe opłaty. Wielu przedsiębiorców w tym czasie rezygnuje również z opłat małego ZUS-u z tytułu prowadzonej działalności, gdyż np. korzystają z innego tytułu do ubezpieczeń.

usługi-zwolnione-z-vat

Usługi zwolnione z VAT

Wystawianie faktur i korekty – usługi zwolnione z VAT

Usługi zwolnione z VAT wymagają udokumentowania ich fakturą wówczas, gdy żąda tego nabywca, jednak brak obowiązku wystawienia faktury, nie wyklucza prawa do jej wystawienia. Zakres faktur dokumentujących świadczenie usług zwolnionych z VAT jest mniejszy niż „zwykłych” faktur, jednak mogą one podlegać korektom na zasadach ogólnych, np. w sytuacji błędów w cenach czy przyznania rabatu potransakcyjnego.

Dokumentacja świadczenia usług zwolnionych z VAT

Podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur, jeżeli mają dotyczyć one sprzedaży zwolnionej z podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 bądź przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT (art. 106b ust. 2 ustawy o VAT). Jak przewidują przepisy, fakturę należy jednak wystawić wówczas, gdy nabywca takowej zażąda w terminie do 3 miesięcy (licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar, bądź wykonano usługę, ale również gdy otrzymano całość lub część zapłaty).

Jak wynika z art. 106e ust. 1 pkt 16 i 19 ustawy o VAT oraz § 3 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. z 2013 r. poz. 1485), faktura taka obejmuje mniejszy zakres aniżeli klasyczna faktura, a specyficzne zasady dokumentowania sprzedaży zwolnionej z podatku VAT, dotyczą głównie podatników zwolnionych z VAT (wiedzę na ten temat powinni posiadać również podatnicy VAT świadczący również usługi zwolnione z podatku).

W ramach danych, które powinny znaleźć się na fakturze potwierdzającej sprzedaż zwolnioną jak mówi  art. 43 ust. 1 pkt 2-6 i 8-36 lub przepisy wydane na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT, znajdować powinny się:

  • data wystawienia,
  • numer kolejny,
  • imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
  • nazwa (rodzaj) towaru lub usługi,
  • miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
  • cena jednostkową towaru lub usługi,
  • kwota należności ogółem,
  • wskazanie podstawy prawnej zwolnienia.

Do podstaw zwolnienia zaliczamy przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, zgodnie z którym podatnik stosuje zwolnienie od podatku, przepis dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwalniający od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług,  bądź inna podstawa prawna, zgodnie z którą podatnik stosuje zwolnienie od podatku.

Faktura taka może dokumentować świadczenia usług zwolnionych z VAT jak:

  • usługi zarządzania (art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT),
  • usługi techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu (art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT),
  • powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do wykonywania takich usług (art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT),
  • usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia (art. 43 ust. 1 pkt 18-19a ustawy o VAT),
  • usługi kształcenia i nauczania (art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT),
  • usługi zakwaterowania (art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy o VAT)

Korekta usług zwolnionych z VAT

Korekta faktur związanych z usługami zwolnionymi może wiązać się ze zmniejszeniem lub zwiększeniem podstawy opodatkowania. Faktury tego rodzaju mogą być związane z błędem lub nowymi okolicznościami, które pojawiły się po wykonaniu usługi. W zależności od okoliczności, podatnik wykonujący usługę zwolnioną z VAT, może być zobowiązany do wstecznego lub bieżącego rozliczenia faktury korygującej.

Usługi zwolnione z VAT

Nowe wzory formularzy VAT

Nowe wzory formularzy VAT

Nowe wzory formularzy VAT będą obowiązywały już od 1 lipca 2018r i będą dopasowane do zmian w przepisach dotyczących podzielonej płatności w VAT.

6 marca tego roku został opublikowany projekt (z 19 lutego 2018 r.) nowego rozporządzenia w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług. Wprowadzenie tych wzorców było konieczne z uwagi na wejście w życie od 1 lipca 2018 r. przepisów określających tzw. mechanizm podzielonej płatności (ang. split payment). Od tego też dnia obowiązywać ma projektowane rozporządzenie oraz określone nim wzory.

Od 1 lipca 2018r. zaczną obowiązywać nowe wzory formularzy VAT.
Będą to wzory:
– deklaracji dla podatku od towarów i usług w zakresie usług taksówek osobowych opodatkowanych w formie ryczałtu VAT-12 (4)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 (18)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7K (12)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-8 (9)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-9M (8)


Nowe wzory deklaracji mają zastosowanie począwszy od rozliczenia za lipiec 2018r. (przypadku deklaracji miesięcznych) lub III kwartał 2018 r. (w przypadku deklaracji kwartalnych). Jedynie w przypadku formularza deklaracji VAT-12 Ministerstwo Finansów dopuściło możliwość składania deklaracji na formularzach według dotychczasowego wzoru, ale nie dłużej niż do rozliczenia za grudzień 2018r.

Minister Finansów dostosował też do zmian objaśnienia do deklaracji VAT-7 i VAT-7K. Objaśnienia te stanowią załącznik do rozporządzenia w sprawie deklaracji VAT (Dz.U. z 2018 r. poz. 856)

Polecamy również witrynę Ministerstwa Finansów, na której można znaleźć formularze interaktywne, składane drogą elektroniczną.
W przypadku współpracy z naszym biurem, wysyłamy odpowiednie formularze w ramach kompleksowej obsługi.

E-zwolnienia od lipca 2018

E-zwolnienia od lipca 2018

E-zwolnienia to forma zwolnień lekarskich jaką lekarze mogą wykorzystywać od 1 stycznia 2016 roku, jednak z dniem 1 lipca 2018 roku, wystawiane zwolnień, możliwe będzie wyłącznie w formie elektronicznej. Opcja papierowa traci zatem zastosowanie z końcem czerwca br.

Na czym polegają e-zwolnienia?

Dawne formularze zwolnienia lekarskiego ZUS ZLA zostają zastąpione zaświadczeniem lekarskim e-ZLA, które następnie poprzez system elektroniczny trafia bezpośrednio do ZUS. Informacja ta jest kolejno udostępniana przez ZUS dla płatnika składek czyli np. pracodawcy, który ma wgląd do niej poprzez profil na PUE ZUS – najpóźniej w dniu następującym po otrzymaniu e-ZLA przez ZUS. Na formularzu dla pracodawcy, nie widnieje numer statystyczny choroby. Co więcej, informacja o wypisaniu przez lekarza e-ZLA dostarczana jest także ubezpieczonemu (min. pracownikowi), który posiada swój profil na PUE ZUS.

E-ZLA dla lekarzy

Forma elektroniczna zwolnienia lekarskiego to spore ułatwienie dla lekarzy, którzy mogą wystawiać je za pośrednictwem profilu na PUE ZUS bądź zintegrowanej z PUE aplikacją gabinetową. Jest to forma znacznie łatwiejsza i szybsza w wystawianiu, bowiem lekarz dysponuje już zapisanymi w systemie danymi pacjenta, jego pracodawców czy członków rodziny –  gdy zwolnienie dotyczy opieki nad nimi. Po wpisaniu numeru PESEL, dane pojawiają się automatycznie.

System posiada również zdolność weryfikacji okresu niezdolności z zasadami wystawiania zwolnień, podpowiada kod literowy i numer statystyczny choroby, a także umożliwia przegląd wcześniej wystawianych zaświadczeń lekarskich danego pacjenta.

 

E-ZLA dla pracodawców

Pracodawcy nie muszą czekać na dostarczenie zwolnienia w formie papierowej, bowiem posiadając profil PUE, mogą otrzymać informacje na temat zwolnienia lekarskiego automatycznie. Co ważne, pracodawca może drogą elektroniczną wystąpić do ZUS z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli prawidłowości wystawienia zwolnienia.

Elektroniczny system pozwala zmniejszyć ilość obowiązków pracownika, który nie musi już dostarczać pracodawcy formularza zwolnienia, bowiem przekazywane jest ono bez jego pośrednictwa. Nie ma już zatem terminu 7 dni na dostarczenie zwolnienia, a co za tym idzie nie pojawią się już ewentualne obniżenia zasiłku chorobowego lub opiekuńczego z tytułu przekroczenia terminu.

 

Podstawowe zagadnienia RODO dla przedsiębiorców

Podstawowe zagadnienia RODO dla przedsiębiorców

RODO dla przedsiębiorców to dla wielu powód nieprzespanych nocy. Od 25 maja br. we wszystkich państwach Unii Europejskiej zaczęły obowiązywać nowe przepisy Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych.

RODO dla przedsiębiorców oznacza nic innego jak wdrożenie szeregu procedur i analiz, mających na celu szczególną dbałość o przetwarzanie danych osobowych. Na stronie internetowej Ministerstwa Cyfryzacji znajduje się informator, który w miarę prosty sposób przybliża zagadnienia związane z funkcjonującymi już przepisami RODO.

Znajdziemy tam m.in. tematykę:

  1. Rejestru czynności przetwarzania danych osobowych.
  2. Kwestię prawa do bycia zapomnianym.
  3. Prawa do przenoszenia danych.
  4. Uzyskiwanie zgody dziecka.
  5. Obowiązek aktualizowania uzyskanej już raz zgody na przetwarzanie danych po wejściu w życie RODO.
  6. Różnice między anonimizacją oraz pseudonimizacją.
  7. Obowiązek zgłaszania naruszeń przepisów RODO.

Co warto wiedzieć?

Ministerstwo Cyfryzacji w jednej z publikowanych ulotek dla przedsiębiorców, wskazuje na 8 zasad, które należy wziąć pod uwagę:

  1. NEUTRALNOŚĆ TECHNOLOGICZNA – Rodo nie wskazuje na konkretne wytyczne co do zastosowanych rozwiązań technologicznych, które miałyby zabezpieczyć proces przechowywania i przetwarzania danych. Wybrana metoda musi być skuteczna i dopasowana do prowadzonej działalności (inne mechanizmy powinny być zastosowane w niewielkim zakładzie fryzjerskim, inne w dużym sklepie internetowym).
  2. ZASADA MINIMALIZMU – zbierane dane muszą być adekwatne oraz ograniczone do tego, co niezbędne do celów, w których są przetwarzane.
  3. ZASADA ROZLICZALNOŚCI – w świetle tej zasady Administrator danych osobowych jest nie tylko odpowiedzialny za przestrzeganie przepisów RODO, ale potrafi także udowodnić, że ich przestrzega, np. dysponuje dokumentacją potwierdzającą prawidłowe zabezpieczenie danych oraz posiada zgody na przetwarzanie danych.
  4. OCENA RYZYKA – to analiza, której celem jest znalezienie zagrożeń mogących naruszyć prywatność osób oraz zlokalizowanie w swojej firmie aktyw, które mogą zostać zagrożone. W ocenie ryzyka powinno się wskazać na prawdopodobieństwo jego wystąpienia oraz określić jaki będzie wpływ danego zdarzenia  na aktywa. Istotne jest również, aby pamiętać o okresowych przeglądach i zmianach w analizie, w miarę pojawiania się nowych zagrożeń.
  5. POWOŁANIE INSPEKTORA OCHRONY DANYCH – Inspektor Ochrony Danych (IOD) to pośrednik między przedsiębiorstwem a osobami, których dane są przetwarzane oraz między przedsiębiorstwem a organem nadzorującym. IOD powinien również być odpowiedzialny w firmie za przeprowadzenie oceny ryzyka oraz włączenie takich technologii zabezpieczających, które zminimalizują przetwarzanie danych.
    IOD należy powołać kiedy:
    a) dane osobowe przetwarzane są na dużą skalę
    b) główną gałęzią działalności jest przetwarzanie danych osobowych
    c) jeśli prowadzone są systematyczne monitorowania (np. wszelkie formy śledzenia i profilowania w sieci)
  6. REJESTR CZYNNOŚCI PRZETWARZANIA – to dokument, w którym zapisuje się informacje o czynnościach dokonywanych na danych osobowych.
  7. OBOWIĄZEK INFORMACYJNY – każda osoba, której dane będą przetwarzane powinna zostać o tym poinformowana. Ponadto osoba ta powinna wiedzieć, w jakim celu będzie następował proces przetwarzania, a także czy dane będą profilowane i jakie będą tego konsekwencje.
  8. OBOWIĄZEK ZGŁASZANIA NARUSZEŃ – to poinformowanie organu nadzorczego max. do 72 h od wykrycia naruszenia prywatności osób. W myśl tej zasady należy również poinformować te osoby o ww. fakcie.
Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO?

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO? Dane osobowe pracowników. Nowe rozporządzenie unijne o ochronie danych osobowych, które obowiązuje od 25 maja 2018 roku to zmiany, które mają wprowadzić nowe reguły przetwarzania danych osobowych pracowników, a co za tym idzie, nowe obowiązki dla pracodawców. Projekt Ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o ochronie danych osobowych, został opublikowany dnia 12 września 2017 r.

Dane osobowe pracownika

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO? Dotychczasowe przepisy przewidywały, iż pracodawca może zażądać od pracownika lub kandydata do pracy podania jego imion, nazwiska, imion rodziców, daty urodzenia, miejsca zamieszkania i adresu do korespondencji, a także informacji dotyczących wykształcenia i przebiegu dotychczasowego zatrudnienia. Co więcej pracodawca ma prawo uzyskać informacje na temat danych osobowych dzieci pracownika (imion, nazwisk i dat urodzenia, numeru PESEL), jeżeli pracownik ma korzystać z pewnych uprawnień.

Nowe zmiany wychodzą naprzeciw pracodawcom i ich oczekiwaniom, bowiem dane osobowe pracowników, zostaną zaktualizowane o dodatkowe informacje, wśród których znajdzie się adres poczty elektronicznej lub numer telefonu pracownika lub kandydata do pracy, przy jednoczesnym usunięciu danych na temat imion rodziców, które do tej pory były wymagane. Ważnym elementem jest również możliwość wymagania od pracownika, który nie posiada numeru PESEL, podania rodzaju i numeru dokumentu tożsamości.

Dane biometryczne

Najważniejszą zmianą, jaka dotyczyć będzie zmienionego w Kodeksie Pracy paragrafu (art. 22(2)§1), który pozwala na przetwarzanie innych, niż powyższe, danych pracownika lub kandydata do pracy, jeżeli ten wyrazi na to zgodę – zarówno na piśnie jak również elektronicznie. Dane te mają dotyczyć wyłącznie stosunku pracy. W kwestii danych biometrycznych, pracodawca będzie posiadał możliwość przetwarzania ich, jeżeli dotyczą one stosunku pracy i wyłącznie w odniesieniu do pracowników – już nie kandydatów do pracy. Warunkiem legalności tych działań podobnie jak w przypadku powyższych będzie zgoda pracownika. Wyjątkiem od tej zasady są jednak dane dotyczące nałogów, stanu zdrowia, orientacji seksualnej czy życia seksualnego pracownika lub kandydata (dane te nie mogą być przetwarzane nawet za zgodą pracownika).

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy – co zmieni się od lipca 2018

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy to kolejne obowiązki, które dotyczą setki tysięcy firm. Kiedy płatność w gotówce może być podejrzana i co musi wiedzieć przedsiębiorca na temat podpisanej przez Prezydenta RP ustawy o przeciwdziałaniu prania pieniędzy i finansowania terroryzmu?

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy. Nie ma żadnych wątpliwości, dla których z pełną stanowczością należy przeciwdziałać praktykom prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. Efektem prac naszego rządu przy okazji musu implementacji unijnych przepisów nowelizacji starej ustawy jest ustawa z 1 marca br. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2018 r. poz. 723), która wejdzie w życie już 13 lipca.

Na podstawie nowych przepisów poszerza się znacząco grono przedsiębiorców, którzy powinni stosować się do środków przeciwdziałania praniu pieniędzy (m.in. są to podmioty, które wykonują lub przyjmują płatności w gotówce w wysokości co najmniej 10 000 euro).

Surowe kary za brak procedur wewnętrznych

Ponadto zwiększa się też ilość dotychczasowych obowiązków w tym zakresie oraz wysokość kar, jakie mogą dotyczyć zobowiązanych. Najwyższa kara finansowa to nawet 5 mln euro lub do 10 proc. rocznego obrotu, ale dodatkowo ukarany może być członek zarządu, który będzie odpowiedzialny za wdrożenie zmian (nawet do miliona złotych).

Do podmiotów, które mają obowiązek wprowadzenia i posiadania nowej, wewnętrznej procedury w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, należą również biura rachunkowe. Jednak nie jest to tylko ich zobowiązanie – obowiązek mają także wszystkie inne instytucje wskazane w ustawie z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Przedsiębiorcy mają czas na wdrożenie zmian do 13 lipca 2018 r.