Monthly Archives: październik 2019

odpowiedzialnosc-biura-rachunkowego

Nowe możliwości regulowania płatności w MPP

Posted on

Możliwości regulowania płatności w MPP w związku z nowelizacją ustawy o VAT od 1 listopada 2019 r.:

– dokonywanie jednym komunikatem przelewu zapłaty za więcej niż jedną fakturę, tzw. zbiorczej płatności;
– stosowanie mechanizmu podzielonej płatności do zaliczek wnoszonych przed wystawieniem faktury;
– przeznaczenie środków zgromadzonych na rachunku VAT dodatkowo na zapłatę zobowiązania z tytułu:  podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku akcyzowego, należności celnych, składek ZUS;
– powyższe będzie dotyczyć również zapłaty odsetek za zwłokę oraz wszystkich dodatkowych zobowiązań ustalonych w podatku VAT;
– w przypadku uregulowania należności za więcej niż jedną fakturę komunikat przelewu w MPP będzie obejmował wszystkie faktury wystawione dla podatnika przez jednego dostawcę lub usługodawcę oraz kwotę odpowiadającą sumie kwot podatku wykazanych w otrzymanych fakturach.

Okres, za który podatnik będzie mógł dokonywać takiej zbiorczej płatności w systemie split payment, nie będzie mógł być krótszy niż jeden dzień i dłuższy niż jeden miesiąc. Wówczas jako numer faktury wskazuje się okres, za który dokonywana jest płatność;

– w przypadku zapłaty zaliczek w komunikacie przelewu podatnik w miejsce numeru faktury będzie wpisywał „zaliczka”.

Warto podkreślić, że w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy o VAT wyjaśniono, że przy wyborze zbiorczej płatności w MPP nabywca będzie miał obowiązek zapłaty należności z wszystkich faktur otrzymanych od danego wystawcy (tj. sprzedawcy) w danym okresie, bez względu na to, czy faktury te dokumentować będą transakcje podlegające obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, czy też nie.

kary za unikanie opodatkowania

Konsekwencje split payment dla sprzedawcy, nabywcy oraz podatku dochodowego 

Posted on

Jakie konsekwencje niesie obowiązkowy split payment?

Konsekwencje split payment po stronie sprzedawcy

Jeżeli podatnik wystawi fakturę bez adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”, to naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe sankcje podatkowe w wysokości 30% kwoty podatku wykazanej na tej fakturze. Jednakże sankcja będzie naliczana wyłącznie od wartości podatku VAT przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Uniknięcie sankcji po stronie sprzedawcy (w przypadku wystawienia faktury sprzedaży bez stosownej adnotacji) będzie możliwe pod warunkiem, że nabywca ureguluje należność (w wartości odpowiadającej kwocie podatku z dostawy towarów lub świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT) poprzez komunikat podzielonej płatności i nabywca zostanie o tym zaniedbaniu poinformowany w sposób dający mu szansę na uregulowanie płatności w MPP (np. mailowo lub otrzymując fakturę korygującą).

 

Jak wynika z uzasadnienia projektu do znowelizowanej ustawy o VAT:

„Jeżeli więc sprzedawca przez błąd nie oznaczy faktury koniecznym dopiskiem, wówczas będzie mógł naprawić swoje uchybienie i uniknąć sankcji. W tym celu powinien przede wszystkim poinformować nabywcę, że wystawił mu fakturę bez wymaganego oznaczenia, tak żeby przekazać mu brakującą na fakturze informację, że powinien zapłacić w podzielonej płatności. Informację tę sprzedawca może przekazać w dowolnej formie nabywcy, może to uczynić w dowolny sposób, nawet przed wystawieniem faktury korygującej, w interesie sprzedawcy leży bowiem, żeby nabywca miał szansę zrealizować płatność w mechanizmie podzielonej płatności”.

 

Przykład 7.   Podatnik wystawił fakturę na wartość brutto 30 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: aparat fotograficzny cyfrowy – 1 tys. zł netto, 230 zł VAT;  kamera cyfrowa – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT. Podatnik zapomniał dodać na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Nie powiadomił nabywcy o jej braku. Jeżeli nabywca nie dokona zapłaty należności stosując podzieloną płatność, wobec dostawcy zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30% – 207 zł [(230 zł + 460 zł) x 30%].

 

Przykład 8.   Podatnik wystawił fakturę na wartość brutto 325 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: roboty tynkarskie – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT;  roboty malarskie – 4 tys. zł netto, 920 zł VAT.      Podatnik zapomniał zawrzeć adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Jednakże powiadomił nabywcę o jej braku i wystawi korektę faktury, uzupełniając brak adnotacji na niej. Jeżeli nabywca dokona zapłaty należności, stosując podzieloną płatność lub zostanie o braku adnotacji odpowiednio poinformowany, to nie zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości [(460 zł + 920 zł) x 30%] = 414 zł.

Konsekwencje split payment  po stronie nabywcy

Sankcje podatkowe grożą również nabywcy wymienionych towarów bądź usług z załącznika nr 15. Jeśli bowiem nabywca nie dokona płatności za pomocą MPP, to wówczas naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku wykazanego na fakturze, której będzie dotyczyć płatność (wynika z dodanego art. 108a ust. 7 ustawy o VAT).

W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

 

Jak wskazuje uzasadnienie nowelizowanej ustawy o VAT: 

„Nabywca bowiem musi być zorientowany, co jest przedmiotem transakcji, to nabywca bowiem inicjuje płatność i odpowiada za wybór formy płatności. Nabywca nie może polegać więc wyłącznie na informacjach od sprzedawcy, który może chcieć uniknąć zapłacenia mu w podzielonej płatności, tylko musi samodzielnie analizować, jakie towary lub usługi nabył i czy wiążą się z tym dla niego określone obowiązki”.

Wspomniana sankcja nie będzie mieć zastosowania wobec podatnika, który nie dokona płatności w systemie podzielonej płatności, a do czego był zobowiązany (ureguluje należność za fakturę w inny sposób), jeżeli dostawca lub usługodawca rozliczy całą kwotę podatku wynikającą z faktury.

Warto w tej sytuacji spróbować uzyskać informację od sprzedawcy, że tę kwotę rozliczył w ewidencjach VAT i odprowadza od niej (faktury) podatek VAT.

 

Przykład 9.   Sprzedawca wystawił fakturę na wartość brutto 325 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: roboty tynkarskie – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT; roboty malarskie – 4 tys. zł netto, 920 zł VAT.      Sprzedawca zapomniał dodać na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Poinformował o tym nabywcę usług. Nabywca uregulował płatność za fakturę za pomocą MPP. Tak więc nabywca w związku z tym, że dokonał zapłaty należności, stosując podzieloną płatność wobec dostawcy, nie zostanie obciążony karą grzywny.

 

Przykład 10.   Podatnik wystawił fakturę na wartość brutto 30 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: aparat fotograficzny cyfrowy – 1 tys. zł netto, 230 zł VAT; kamera cyfrowa – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT. Podatnik zapomniał dodać adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Nie powiadomił nabywcy (spółki) o braku dodania adnotacji. Nabywca po swojej stronie nie dokonał weryfikacji, co było przedmiotem transakcji i tym samym wysłał sprzedawcy zwykły przelew. W związku z tym, że nie dokonał zapłaty należności, stosując MPP, wobec dostawcy zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30%, czyli 207 zł [(230 zł + 460 zł) x 30%]. Chyba że sprzedawca rozliczy całą kwotę podatku wynikającą z faktury, wówczas sankcja nie będzie ustalona.

 

Konsekwencje split payment na gruncie podatku dochodowego.

Również w tym miejscu dla nabywcy wskazano negatywne konsekwencje uiszczenia płatności (mimo obowiązku) z pominięciem MPP.

Zgodnie z art. 22p ust. 1 pkt 3 i ust. 2 nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy kwota należności (dotycząca pozycji z załącznika nr 15 ustawy o VAT) zostanie opłacona z pominięciem MPP, to nabywca nie będzie mógł jej wprowadzić w koszty podatkowe.

Jeżeli nabywca uznał wydatek za koszt uzyskania przychodu, lecz nie dokonał płatności z zastosowaniem MPP w wartości, w której została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku VAT (albo został zlecony zwykły przelew), należy:

– zmniejszyć koszty uzyskania przychodów albo

– w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów – zwiększają przychody.

Wyksięgowanie wydatku z kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy podatnik dokona płatności przelewem z pominięciem MPP, nie będzie konieczne, jeżeli złożył zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla sprzedawcy w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

 

Podzielona płatność a przepisy przejściowe

Posted on

Podzielona płatność wiąże się  wieloma niejasnościami dla przedsiębiorców. Wprowadzając nowe regulacje w zakresie obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności ustawodawca opracował też przepisy przejściowe dla czynności, które wystąpią przed wejściem w życie nowelizacji, a których skutki nastąpią już po zmianie przepisów.

I tak zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1751) w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 11 (m.in. dostawa elektroniki, złomu, stali, odpadów szklanych itd.) lub 14 do ustawy o VAT (m.in. usługi budowlane), dokonanych:
• przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
• po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.
– stosuje się „stare” przepisy ustawy o VAT (czyli w brzmieniu sprzed nowelizacji).

Przykład 1
Załóżmy że firma X wykonała usługę budowlaną, jako podwykonawca, w dniu 28 października 2019 r., która objęta jest mechanizmem odwrotnego obciążenia. Fakturę na powyższą usługę wystawiła jednakże 5 listopada. Obowiązek podatkowy powstanie tutaj 8 listopada (tj. w dacie wystawienia faktury, gdy zostanie ona wystawiona w ustawowym terminie).

W takim przypadku do usługi należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia. Firma X winna zatem wystawić fakturę bez VAT z adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Przykład 2
Załóżmy, że firma Y w dniu 30 października 2019 r. wystawiła nabywcy fakturę na sprzedaż złomu (transakcja ta do końca października jest objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia). Sama dostawa towaru będzie jednak miała miejsce na początku listopada 2019 r.

W takim przypadku transakcja winna zostać rozliczona na zasadach obecnie obowiązujących, czyli w ramach odwrotnego obciążenia.

Niestety przepisy przejściowe nie regulują wprost wszystkich przypadków.
Stąd pojawiają się obecnie wątpliwości, jak zachować się m.in. w przypadku otrzymywania zaliczek na poczet przyszłych dostaw? Czy przyjęcie zaliczki i wystawienie faktury np. jeszcze w październiku będzie skutkować rozliczaniem całej transakcji na dotychczasowych zasadach, czy jednak już nowych? A może w takim przypadku do zaliczki będzie stosowany mechanizm odwrotnego obciążenia, zaś do pozostałej części transakcji podzielona płatność? Jak rozliczać przyjęte zaliczki 100%?

Widać tutaj spory pośpiech ustawodawcy przy tworzeniu nowych przepisów, skoro wprost nie uregulował wręcz występujących na co dzień w rzeczywistości gospodarczej przypadków.

Nabywca faktury a split payment

Posted on

Nabywca faktury a split payment. O czym powinien wiedzieć nabywca faktury z adnotacją “mechanizm podzielonej płatności”?

W przypadku otrzymania faktury z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” nabywca będzie zobowiązany do uregulowania należności wynikającej z faktury w mechanizmie podzielonej płatności. Przy czym obowiązek uregulowania należności w tym mechanizmie dotyczyć będzie wyłącznie kwoty należności z tytułu nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Nabywca faktury a split payment – przykład

Przykład 1. Nabywca otrzymał od sprzedawcy fakturę z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” na wartość brutto powyżej 15 tys. zł. Faktura zawiera tylko jedną pozycję wymienioną w załączniku 15 ustawy o VAT (jej wartość to 1000 zł netto + 230 zł VAT). Wówczas obowiązek zastosowania MPP będzie dotyczył wyłącznie kwoty równej kwocie podatku z tej konkretnej pozycji. Tak więc w MPP powinna zostać zapłacona wartość: 230 zł VAT oraz 1000 zł netto. Resztę należności można regulować zwykłym przelewem lub również za pomocą MPP.
Jeżeli tylko jedna pozycja z faktury będzie objęta mechanizmem podzielonej płatności, to nabywca może zdecydować, czy dobrowolnie ureguluje całą należność z zastosowaniem MPP, czy też tylko tę jedną pozycję objętą obowiązkowym MPP. Nie ma obowiązku regulowania w tym przypadku całej należności, stosując podzieloną płatność.


Jeżeli nabywca nie otrzyma faktury z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności”, to ma obowiązek zweryfikować, czy pozycje z otrzymanej faktury zawierają się w załączniku nr 15 ustawy o VAT. W przypadku stwierdzenia, że faktura zawiera chociażby jedną taką pozycję, to podatek VAT z niej wynikający nabywca będzie musiał zapłacić za pomocą MPP.

Split Payment-rozliczenie u sprzedawcy

Posted on

Split Payment-rozliczenie u sprzedawcy, czyli do czego zobowiązany jest przedsiębiorca, który spełni wszystkie warunki kwalifikujące go do mechanizmu podzielonej płatności?

Split Payment-rozliczenie u sprzedawcy. O czym należy pamiętać? Przedsiębiorca dokonujący sprzedaży, który spełni łącznie cztery opisane w poprzednim artykule warunki, będzie zobowiązany dodać adnotację “mechanizm podzielonej płatności” na wystawianej fakturze. Jeżeli faktura sprzedaży zostanie wystawiona bez wymaganego oznaczenia, możliwe będzie jej skorygowanie za pomocą faktury korygującej.

Dane formalne bądź zaniedbanie merytoryczne faktury może też poprawić nabywca za pomocą noty korygującej.
Czynność ta jest konieczna, jeśli sprzedawca chce uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami.

Split Payment-rozliczenie u sprzedawcy – przykłady

Przykład 1. Podatnik VAT 21 października 2019 r. dokonał usługi budowlanej (podwykonawstwa) na rzecz innego podatnika VAT na kwotę 20 tys. zł. Faktura sprzedaży została wystawiona 5 listopada (obowiązek podatkowy powstaje 5 listopada). Czy faktura powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” lub „mechanizm podzielonej płatności”?
Faktura zgodnie z przepisami przejściowymi powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” i zostać wykazana w informacji VAT-27 składanej za okres listopada 2019 roku.

Przykład 2. Podatnik VAT dokonał dostawy towarów z załącznika 11 ustawy o VAT 30 października 2019 r. na rzecz innego podatnika. Wartość brutto dostawy wyniosła 16 tys. zł. Faktura sprzedaży została wystawiona 3 listopada. Czy powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” lub „mechanizm podzielonej płatności”?
Zgodnie z przepisami przejściowymi faktura powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” i zostać wykazana w informacji VAT-27 składanej za okres października 2019 roku.

Przykład 3. Podatnik będący czynnym podatnikiem VAT 15 listopada 2019 r. dokonał dostawy towarów z załącznika 11 ustawy o VAT na rzecz innego podatnika VAT. Wartość brutto transakcji wyniosła 51 tys. zł. Faktura dokumentująca dostawę została wystawiona 31 października. Czy faktura powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” lub „mechanizm podzielonej płatności”?
Faktura zgodnie z przepisami przejściowymi powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” i zostać wykazana w informacji VAT-27 składanej za okres listopada 2019 roku.

Przykład 4. Podatnik będący czynnym podatnikiem VAT 15 listopada 2019 r. dokonał dostawy towarów z załącznika 15 ustawy na rzecz innego podatnika VAT. Fakturę dokumentującą dostawę wystawił 30 listopada. Wartość brutto wyniosła 51 tys. zł. Czy faktura powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” lub „mechanizm podzielonej płatności”?
Faktura powinna zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności” i zostać wykazana w deklaracji VAT jako sprzedaż krajowa, z uwagi na to, że wystawienie faktury oraz sprzedaż odbyła się po 1 listopada 2019 roku.

Przykład 5. Podatnik będący czynnym podatnikiem VAT 15 października 2019 r. wykonał roboty związane z zakładaniem izolacji (zawarte w załączniku nr 15), na rzecz czynnego podatnika VAT. Fakturę dokumentującą sprzedaż usług wystawił 30 grudnia (po terminie). Czy faktura powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” lub „mechanizm podzielonej płatności”?
Faktura zgodnie z przepisami przejściowymi powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie” i zostać wykazana w informacji VAT-27 za okres listopada 2019 roku. Wynika to z faktu, że podatnik wystawi fakturę z opóźnieniem, w związku z czym obowiązek podatkowy powstaje 30. dnia od wykonania usługi, tj. 14 listopada 2019 roku.

Split Payment od 1 listopada 2019r.

Posted on

Obowiązkowy split payment zacznie funkcjonować już od 1 listopada 2019 roku i stosowany będzie wobec sprzedaży usług i towarów z załącznika nr 15, która ma miejsce od 1 listopada 2019 roku i dotychczas była rozliczana w procedurze odwrotnego obciążenia podatkiem VAT.

Obowiązkowe zastosowanie split payment wystąpi, gdy łącznie spełnione zostaną warunki:
❗️ obowiązek podatkowy, dostawa towarów lub świadczenie usług oraz data wystawienia faktury przypada po 31 października 2019 roku,
❗️ wartość brutto transakcji wynosi powyżej 15 tys. zł lub równowartość tej kwoty,
❗️ co najmniej jedna pozycja z faktury zawarta została w załączniku 15 znowelizowanej ustawy o VAT,
❗️ sprzedawca oraz odbiorca są podatnikami (transakcja B2B, niezależnie czy nabywcą jest podatnik VAT czynny czy zwolniony).

W związku z wejściem obowiązkowego split paymentu czynni podatnicy VAT świadczący usługi lub dostarczający towary z załącznika nr 15 ustawy o VAT oraz ich nabywcy będą zobowiązani do posiadania firmowego rachunku bankowego.
Wynika to z faktu, że dla prywatnych rachunków bankowych (typu ROR) nie jest otwierany rachunek VAT oraz nie jest możliwe korzystanie z komunikatu przelewu do zastosowania split payment.

Nadmienić należy, że jeśli rozliczenie nastąpi w formie kompensaty, obowiązkowy split payment nie będzie miał zastosowania (art. 108a ust. 1d ustawy o VAT). Tak więc jeśli faktura sprzedaży rozliczana jest kompensatą, nie ma obowiązku dodawania adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”.

Prosta Spółka Akcyjna – jakie są założenia nowej ustawy?

Posted on

Prosta Spółka Akcyjna to nowa ustawa, która w porządku prawnym będzie obowiązywała od pierwszego dnia marca 2020. Co faktycznie dają nowe przepisy przedsiębiorcom?

2 sierpnia 2019r. Prezydent RP podpisał ustawę wprowadzającą Prostą Spółkę Akcyjną (PSA) – jest to jedno z ostatnich założeń pakietu “100 zmian dla firm”. Ustawa ma przede wszystkim być korzystna dla młodych przedsiębiorców i start`upów.

Prosta Spółka Akcyjna to podmiot kapitałowy, którego zadaniem jest połączyć zalety społki akcyjnej ze spółką z o.o. Założenia PSA  skierowane są w stronę skrócenia czasu rejestracji firmy (można ją zarejestrować w 24 godziny, a na jej założenie wystarczy 1 zł kapitału) oraz uproszczeń procedur (m.in. uproszczona procedura likwidacyjna). Dodatkowo zarząd spółki może być jednoosobowy, nie jest konieczne utworzenie rady nadzorczej, a uchwały będą mogły być podejmowane poprzez pocztę elektroniczną lub wideokonferencję.

PSA zakłada także brak statusu spółki publicznej i związanych z tym restrykcyjnych obowiązków. Akcje PSA nie będą notowane na giełdzie, ale równocześnie będzie możliwość przekształcenia jej w spółkę akcyjną w celu wejścia na giełdę.

“To nieczęsta sytuacja w polskim systemie prawnym i w polskim prawie gospodarczym i handlowym, że utworzona zostaje nowa instytucja. Nie pamiętam (…), kiedy ostatni raz wprowadzaliśmy do polskiego systemu prawnego nową spółkę, ale to chyba były jeszcze lata 90-te. (…) To nie jest częsta sytuacja, powiedziałbym bardzo rzadka sytuacja, pewnie zdarza się raz na kilkanaście lat, że powstaje nowy twór i bardzo się cieszę, i bardzo dziękuję” – powiedział prezydent.

Jak dodał prezydent, “tak naprawdę dla młodych przedsiębiorców zostaje stworzona ta nowa forma Prostej Spółki Akcyjnej – coś, czego jeszcze do tej pory w polskim systemie nie było”.

Nowe przepisy zaczną obowiązywać 1 marca 2020 r.

Świadectwa pracy na nowych zasadach

Posted on

Świadectwa pracy na nowych zasadach. Już niebawem w wyniku prezydenckiej nowelizacji zmienią się przepisy Kodeksu Pracy, które przede wszystkim będą korzystne z punktu widzenia pracownika.

Świadectwa pracy na nowych zasadach. Od dnia 7 września bieżącego roku wydłuży się termin w jakim pracownik będzie mógł wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy. Czas ten obejmować będzie okres 14 dni. Dodatkowo w sytuacji niewydania świadectwa pracy przez pracodawcę, pracownicy będą mogli wystąpić na drogę sądową.

Wydanie świadectwa pracy – zmiany w 2019 roku

Jedną z najważniejszych zmian w zakresie wydawania świadectwa pracy jest uzupełnienie art. 97 § 1 Kodeksu pracy o regulację, odnoszącą się do sytuacji, kiedy to wydanie świadectwa pracy pracownikowi lub osobie do tego upoważnionej jest nie możliwe, wówczas obowiązkiem pracodawcy jest wysłanie dokumentu drogą pocztową, w terminie 7 dni od chwili ustania stosunku pracy.
Ponad to karą grzywny w wysokości od 1000 do 30 000 zł mogą zostać ukarani pracodawcy, którzy nie wydadzą pracownikowi świadectwa pracy w wyznaczonym terminie (art. 282 pkt 3 Kodeksu pracy).

Wydłużony zostanie także termin na ewentualne sprostowanie informacji zawartych w świadectwie pracy na wniosek pracownika. Obecnie termin ten wynosił 7 dni, w chwili wejścia w życie nowelizacji ustawy dnia 7 września 2019 roku, wydłuży on się do 14 dni. Ponad to w przypadku otrzymania zawiadomienia o odmowie sprostowania złożonego wniosku, pracownik będzie mógł wystąpić do Sądu Pracy.
Terminy rozpraw, które rozpoczęły bieg a do dnia 7 września nie upłyną, również zostaną odpowiednio wydłużone.

Nowe przepisy w Kodeksie pracy

Oprócz wyżej wymienionych zmian, w Kodeksie pracy pojawią się nowe przepisy, na mocy których pracownik w sytuacji nieotrzymania świadectwa pracy będzie mógł wystąpić do sądu z żądaniem jego wydania.
Co więcej, w przypadku, kiedy wytoczenie pracodawcy powództwa będzie z jakiś przyczyn niemożliwe, wówczas pracownik będzie mógł wystąpić do sądu pracy o ustalenie uprawnień do otrzymania świadectwa pracy. Wyżej wymienione czynności powinny być podjęte w okresie przed upływem terminu przedawnienia.

Wszystkie kwestie procesowe wynikające ze złożenia wniosku zostaną uregulowane w przepisach “Kodeksu postępowania cywilnego”. Sąd zajmujący się sprawą określał będzie treść świadectwa pracy, z kolei ogłoszony wyrok lub postanowienie nakładające obowiązek wydania dokumentu będzie jednocześnie pełnił rolę świadectwa pracy.