Świadectwa pracy na nowych zasadach

Świadectwa pracy na nowych zasadach. Już niebawem w wyniku prezydenckiej nowelizacji zmienią się przepisy Kodeksu Pracy, które przede wszystkim będą korzystne z punktu widzenia pracownika.

Świadectwa pracy na nowych zasadach. Od dnia 7 września bieżącego roku wydłuży się termin w jakim pracownik będzie mógł wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy. Czas ten obejmować będzie okres 14 dni. Dodatkowo w sytuacji niewydania świadectwa pracy przez pracodawcę, pracownicy będą mogli wystąpić na drogę sądową.

Wydanie świadectwa pracy – zmiany w 2019 roku

Jedną z najważniejszych zmian w zakresie wydawania świadectwa pracy jest uzupełnienie art. 97 § 1 Kodeksu pracy o regulację, odnoszącą się do sytuacji, kiedy to wydanie świadectwa pracy pracownikowi lub osobie do tego upoważnionej jest nie możliwe, wówczas obowiązkiem pracodawcy jest wysłanie dokumentu drogą pocztową, w terminie 7 dni od chwili ustania stosunku pracy.
Ponad to karą grzywny w wysokości od 1000 do 30 000 zł mogą zostać ukarani pracodawcy, którzy nie wydadzą pracownikowi świadectwa pracy w wyznaczonym terminie (art. 282 pkt 3 Kodeksu pracy).

Wydłużony zostanie także termin na ewentualne sprostowanie informacji zawartych w świadectwie pracy na wniosek pracownika. Obecnie termin ten wynosił 7 dni, w chwili wejścia w życie nowelizacji ustawy dnia 7 września 2019 roku, wydłuży on się do 14 dni. Ponad to w przypadku otrzymania zawiadomienia o odmowie sprostowania złożonego wniosku, pracownik będzie mógł wystąpić do Sądu Pracy.
Terminy rozpraw, które rozpoczęły bieg a do dnia 7 września nie upłyną, również zostaną odpowiednio wydłużone.

Nowe przepisy w Kodeksie pracy

Oprócz wyżej wymienionych zmian, w Kodeksie pracy pojawią się nowe przepisy, na mocy których pracownik w sytuacji nieotrzymania świadectwa pracy będzie mógł wystąpić do sądu z żądaniem jego wydania.
Co więcej, w przypadku, kiedy wytoczenie pracodawcy powództwa będzie z jakiś przyczyn niemożliwe, wówczas pracownik będzie mógł wystąpić do sądu pracy o ustalenie uprawnień do otrzymania świadectwa pracy. Wyżej wymienione czynności powinny być podjęte w okresie przed upływem terminu przedawnienia.

Wszystkie kwestie procesowe wynikające ze złożenia wniosku zostaną uregulowane w przepisach “Kodeksu postępowania cywilnego”. Sąd zajmujący się sprawą określał będzie treść świadectwa pracy, z kolei ogłoszony wyrok lub postanowienie nakładające obowiązek wydania dokumentu będzie jednocześnie pełnił rolę świadectwa pracy.

 

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO

Nowy wzór świadectwa pracy 2019 – brak imion rodziców pracownika

Nowy wzór świadectwa pracy 2019 to dokument, w którym od 4 maja 2019r. nie można wpisywać imion rodziców pracownika. Aktualnie są to dane, których nie powinno się wymagać od pracowników, zgodnie z obowiązującą od tego dnia nowelizacją Kodeksu pracy.

Trzeba jednak wiedzieć, że  zmiana rozporządzenia w sprawie świadectwa pracy, która dostosowała nowy wzór świadectwa pracy, do nowych wymogów, weszła w życie dopiero 29 czerwca 2019 r.

Świadectwo pracy to dokument wydawany pracownikowi przez pracodawcę w wyniku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy o pracę. Zgodnie z Kodeksem pracy zawiera dane osobowe pracownika, jakie pracodawca uzyskał od niego. Należy jednak pamiętać, że pracodawca nie powinien podawać w tym dokumencie informacji, do których uzyskania nie jest uprawniony.

Jeżeli świadectwo pracy zostało wydane w okresie od 4 maja 2019r. do 28 czerwca 2019r. i występują tam imiona rodziców pracownika, można złożyć wniosek do pracodawcy o wydanie nowego świadectwa pracy według dotychczasowego pomocniczego wzoru świadectwa pracy, z pominięciem tych danych. Wniosek taki może złożyć pracownik, osoba upoważniona przez niego lub małżonek lub inna osoba uprawniona do ubiegania się o rentę rodzinną na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a w razie braku takich osób, inna osoba będąca spadkobiercą pracownika. 

Zgodnie z nowymi przepisami pracodawca na dzień dzisiejszy możę żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie następujących danych:
pierwsze i drugie (jeśli występuje) imię i nazwisko, datę urodzenia, dane kontaktowe, wykształcenie, kwalifikacje zawodowe, przebieg dotychczasowego zatrudnienia. Nowy wzór świadectwa pracy 2019 jako dokument pomocniczy znajduje się tutaj.

Płaca minimalna w 2019 roku

Płaca minimalna w 2019 roku – jaki będzie wzrost?

Płaca minimalna w 2019. Od dłuższego czasu trwały rozmowy na temat podniesienia stawki minimalnej wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej. Ostatnie podwyżki wprowadziły dużo zmian w prawie pracy, co wpłynęło korzystnie na zarobki pracowników. Rząd podjął decyzję o kolejnej podwyżce płacy minimalnej tak, aby wiele gospodarstw domowych uzyskało lepszą sytuację finansową.

Podjęto decyzję aby płaca minimalna w 2019 roku wzrosła do wysokości 2 250,00 zł, czyli o 150 zł brutto więcej, aniżeli w 2018 roku. Kwota 2 250,00 zł brutto będą otrzymywać pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę, w pełnym wymiarze godzin. Podwyżka wchodzi w życie od 2019 roku. Nowa stawka minimalnego wynagrodzenia za pracę stanowi 47,2% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2019 roku. Podniesienie minimalnego wynagrodzenia ma spowodować lepszą sytuację pracowników, którzy są zatrudnieni na najniższą krajową. Dzięki lepszej sytuacji materialnej, wiele rodzin będzie mogło postawić na edukację oraz wpłynąć zdecydowanie na wzrost gospodarczy.

Rząd podjął również decyzję o podniesieniu minimalnej stawki godzinowej z kwoty 13,70 zł na kwotę 14,70 zł brutto za godzinę pracy. Minimalne stawki godzinowe mają wpłynąć na zlikwidowanie czarnej strefy oraz zdecydowany spadek bezrobocia. Ponadto minimalna stawka godzinowa zapobiega niskim, często niewspółmiernym stawkom godzinowym do pracy jaką wykonuje pracownik. Po wprowadzeniu obowiązkowej minimalnej stawki godzinowej zdecydowanie poprawiły się warunki zatrudnienia w wielu zakładach pracy. Wiele osób pracowało za bardzo niskie stawki godzinowe, które były określane tylko i wyłącznie przez pracodawcę. W tym momencie wszyscy pracodawcy rozliczający się z pracownikami godzinowo będą musieli od stycznia 2019 roku podnieść minimalną stawkę godzinową o 1 zł brutto.

Przedsiębiorcy rozumieją potrzebę podniesienia stawek minimalnego wynagrodzenia, jednak często przekłada się to na podniesienie cen za usługę lub produkt. Najwięcej podwyżek będzie w branży ochroniarskiej, budowlanej oraz sprzątającej. To właśnie w tego typu branżach często można spotkać bardzo niskie stawki wynagrodzenia za pracę.

Każdy pracownik powinien być zatrudniony na umowę czy o pracę lub kontrakt/zlecenie/dzieło. Pracodawcy muszą zdecydowanie zmienić stawki wynagrodzenia na umowach wszystkich swoich pracowników od stycznia 2019 roku. Każdy pracownik otrzyma aneksy do umów z informację o podwyższeniu kwoty lub stawki minimalnej za pracę. Wobec powyższego wiele umów z kontrahentami zmieni swoje zapisy dotyczące wynagrodzenia za usługę. Waloryzacja wynagrodzenia za wykonaną usługę jest przeważnie przewidziana w zapisach umowy i powinna następować automatycznie po wprowadzeniu nowych zapisów w ustawie lub rozporządzeniu. Kontrahenci nie mają wpływu na zmianę przepisów, dlatego też przy długoterminowych umowach warto, aby pojawiła się taka klauzula mówiąca o automatycznej waloryzacji wynagrodzenia. W takiej sytuacji wiele umów o świadczenie usług będzie wymagało zmiany i podwyższenia wynagrodzenia zleceniobiorcy. Wzrośnie wtedy stawka ryczałtowa lub godzinowa w zależności od tego jak jest rozliczana dana umowa. Wszystkie zmiany wejdą w życie już od stycznia 2019 roku.

Kontrola prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy

Kontrola prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy

Każdy pracodawca ma prawo do przeprowadzenia kontroli prawidłowości wykorzystywania przez pracodawców zwolnień lekarskich od pracy związanych z chorobą lub sprawowaniem opieki nad chorym dzieckiem, czy innym chorym członkiem rodziny. Uprawnienie to daje  art. 68 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, a szczegółowy tryb i zasady tej kontroli określają przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca  1999 r.

Jeżeli pracodawca wypłaca z własnych środków wynagrodzenie za czas choroby pracownikowi przebywającemu na zwolnieniu lekarskim, ma pełne prawo zweryfikować czy pracownik rzeczywiście jest chory, bądź sprawuje nad chorą osobą opiekę. Podobne zasady dotyczą pracodawców wypłacających zasiłki chorobowe i opiekuńcze, a także świadczenie rehabilitacyjne, gdy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych. W sytuacji, gdy zgłoszonych do ubezpieczenia jest mniej niż 20 osób, wówczas o możliwość dokonania kontroli, pracodawca musi wystąpić do oddziału ZUS, który powyższe zasiłki wypłaca.

Pracodawca dokonujący kontroli może wykonać ją sam, ale ma również możliwość zlecić jej dokonanie innej osobie poprzez jej upoważnienie, w tym innemu pracownikowi lub podmiotowi zewnętrznemu. Charakter kontroli jest bardzo delikatny, dlatego też osoba dokonująca kontroli powinna cieszyć się dobrą opinią i budzić zaufanie, a dodatkowo posiadać wiedzę na temat zasad przeprowadzania tego rodzaju kontroli.

Kontrola prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy, dokonywana może być bez ustalania terminów, „z zaskoczenia”, a gdy liczba pracowników wykorzystujących zwolnienia lekarskie przybiera na sile, można zintensyfikować również ich weryfikację. Kontrola polega na sprawdzeniu czy pracownik nie wykonuje w czasie zwolnienia lekarskiego innej pracy zarobkowej, korzysta z niego niezgodnie z celem, bądź nie posiada chorego dziecka lub osoby z rodziny, na której opiekę zwolnienie lekarskie wykorzystuje. Odnotowanie nieprawidłowości wykorzystywania zwolnienia lekarskiego, może oznaczać dla pracownika podstawę do niewypłacenia zasiłku.