Kasy fiskalne online

Kasy fiskalne online w 2020

Przedsiębiorcy dokonujący sprzedaży na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej są zobowiązani stopniowo wycofywać kasy fiskalne tradycyjne na rzecz kas fiskalnych online.

Kasy fiskalne online w 2020. Terminy powstania obowiązku stosowania kas fiskalnych online:

a) Styczeń 2020r.
– usługi naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania, oraz w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów;
– sprzedaż benzyny silnikowej, oleju napędowego, gazu przeznaczony do napędu silników spalinowych.

b) Lipiec 2020r.
– usługi, związane z wyżywieniem – stacjonarne placówki gastronomiczne oraz usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania;
– sprzedaż węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych.

c) Styczeń 2021r.
– usługi fryzjerskie;
– usługi kosmetyczne i kosmetologiczne;
– usługi budowlane;
– usługi w zakresie opieki medycznej świadczone przez lekarzy i lekarzy dentystów;
– usługi prawnicze;
– usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej –
wyłącznie w zakresie wstępu.

d) Styczeń 2023r.
– wszyscy pozostali podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób prywatnych

Na jakich zasadach przysługuje ulga na zakup kasy

Jeżeli podatnik zakupi kasę od 1 maja 2019r., to może uzyskać ulgę na jej zakup, pod warunkiem że jest to kasa online. Ulga na zakup kas starego typu nie przysługuje.

Kwota ulgi wynosi 90% ceny zakupu kasy (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Mikrorachunek podatkowy

Mikrorachunek podatkowy

Od 1 stycznia 2020 r. każdy podatnik i płatnik będzie posiadał swój własny indywidualny mikrorachunek podatkowy, prowadzony przez Narodowy Bank Polski.

Indywidualny mikrorachunek podatkowy będzie służył do wpłat należności z tytułu podatku PIT, CIT i VAT oraz niepodatkowych należności budżetowych (np. należności z tytułu grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia oraz w postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe).

Indywidualny rachunek podatkowy nie będzie właściwy do wpłat wszystkich rodzajów podatków. W szczególności nie będzie on właściwy do wpłat z tytułu podatku akcyzowego, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn. Docelowo, taka forma rozliczeń ma dotyczyć wszystkich podatków.

Oznacza to, że od 1 stycznia 2020 r. podatnicy i pracodawcy-płatnicy zapłacą PIT, CIT i VAT do urzędu skarbowego wyłącznie za pomocą indywidualnego mikrorachunku podatkowego. Dotyczy to również wpłat za rok 2019.

Co ważne, mikrorachunek podatkowy będzie służył tylko do wpłat podatku.
Zwroty nadpłat i podatków będą realizowane na dotychczasowych zasadach, czyli np. rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy podatnika (płatnika).

Nie jest przewidziane tworzenie odrębnych indywidualnych rachunków podatkowych dla podmiotów będących jednocześnie podatnikami oraz płatnikami. W konsekwencji podmioty takie będą posiadać jeden indywidualny rachunek bankowy, na który będą dokonywać wpłat zarówno z tytułu własnych zobowiązań podatkowych (w tym własnych zaliczek na podatek), jak i kwot pobieranych jako płatnik (np. zaliczek na podatek dochodowy pobieranych od dochodu pracowników).

Indywidualny rachunek podatkowy posiadać będą wszyscy podatnicy i płatnicy. Nie będzie to zatem udogodnienie dostępne tylko dla pewnej ich grupy, np. dla przedsiębiorców. W szczególności indywidualny rachunek podatkowy posiadać będą również osoby prywatne.

Indywidualny rachunek podatkowy posiadać będzie bardzo charakterystyczną strukturę. Otóż poza sumą kontrolną oraz numerem rozliczeniowym jednostki organizacyjnej banku zawierać będzie identyfikator podatkowy podatnika lub płatnika, tj.:
1) numer PESEL – w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
2) NIP – w przypadku pozostałych podmiotów.
Numer indywidualnego rachunku podatkowego udostępniany będzie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub w urzędzie skarbowym. Warunkiem jego udostępnienia będzie podanie identyfikatora podatkowego podatnika lub płatnika (numeru NIP lub PESEL).

Poniżej link do generatora mikrorachunku podatkowego:
https://www.podatki.gov.pl/generator-mikrorachunku-podatkowego/?fbclid=IwAR1W0HYr58eeLLrwRUsL9Ubw10QhyCa6zqrJFTZtIS2cwrhRvSnk9ebBgJM

Rejestracja firmy w BDO

Rejestracja firmy w BDO

Do końca roku większość przedsiębiorców musi dokonać rejestracji firmy w BDO (baza danych o produktach i opakowaniach).

Rejestracja firmy w BDO. Nowy obowiązek wynika z art. 82 ust. 1 ustawy o odpadach, dzięki któremu będzie możliwe sprawdzenie, czy przedsiębiorcy właściwie gospodarują odpadami. Za prowadzenie bazy odpowiedzialny jest marszałek województwa.
Kto musi zarejestrować firmę w BDO?
Obowiązkiem rejestracji w systemie BDO obarczone są firmy, które w swojej działalności:
• wytwarzają odpady i prowadzą ewidencję odpadów;
• wprowadzają na rynek krajowy produkty w opakowaniach, pojazdy, oleje, smary, opony, baterie bądź akumulatory, a także sprzęt elektryczny i elektroniczny;
• producenci, importerzy i wewnątrzwspólnotowi nabywcy opakowań.
Natomiast podmiotami, które są zwolnione z rejestracji w BDO to:
• osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami, które wykorzystują odpady na potrzeby własne;
• podmioty, które na własnym gruncie stosują komunalne osady ściekowe do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu lub uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz;
• podmioty, które prowadzą nieprofesjonalną działalność w zakresie zbierania odpadów w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych;
• podmioty, które transportują wytworzone przez siebie odpady;
• podmioty, które są wyłącznie wytwórcami odpadów komunalnych;

Oznacza to, że nowy obowiązek nie dotyczy tylko dużych przedsiębiorców, ale również małe firmy prowadzące np. zakład fryzjerski. Istnieje jednak możliwość potwierdzenia, czy faktycznie taki obowiązek ciąży na danym przedsiębiorstwie. Wystarczy wejść na stronę do https://bdo.mos.gov.pl/ , a następnie postępując zgodnie z poleceniami podanymi na stronie, wypełnić ankietę. Warto przy tym pamiętać, jak podkreśla Ministerstwo Klimatu, wyniki pochodzące z rejestru mają tylko charakter informacyjny. Aby potwierdzić swój obowiązek w 100 proc., należy skontaktować się z właściwym Urzędem Marszałkowskim.

Rejestracja firmy w BDO. Jak zarejestrować firmę w BDO?

Aby móc zarejestrować swoją firmę w BDO, wystarczy wypełnić wniosek dostępny na stronie Bazy Danych o Produktach i Opakowaniach oraz o Gospodarce Odpadami. Następnie dokument należy złożyć w urzędzie marszałkowskim, właściwym ze względu na miejsce prowadzonej działalności. Można dokonać rejestracji także drogą elektroniczną. Na dopełnienie tej czynności przedsiębiorcy mają czas to 31 grudnia 2019 roku. Warto także pamiętać, że urząd ma czas do 30 dni od dnia złożenia wniosku na wprowadzenie podmiotu do rejestru.
Uwaga – obecność w rejestrze nie jest bezpłatna. Przedsiębiorca będzie musiał ponieść opłatę rejestrową/roczną w wysokości:
• 100 zł – Mikroprzedsiębiorcy (zatrudniający mniej niż 10 pracowników oraz jego obrót netto nie przekroczył 2 mln euro)
• 300 zł – pozostali przedsiębiorcy

Gdy nie zdążysz z rejestracją w BDO
Spóźnialscy mogą mieć wiele problemów. Ustawodawca przygotował bardzo dotkliwe kary w postaci sankcji finansowych, ale także aresztu, a dokładniej:
• za gospodarowanie odpadami niezgodne z informacjami zgłoszonymi do rejestru – kara aresztu albo grzywny
• za brak wniosku o wpis do rejestru, zmianę wpisu do rejestru, wykreślenie z rejestru lub złożenie wniosku niezgodnego ze stanem faktycznym – kara aresztu albo grzywny
• za prowadzenie działalności gospodarczej bez wymaganego wpisu do rejestru – administracyjna kara pieniężna 5 000 zł – 1 000 000 zł
• za nieumieszczanie numeru rejestrowego na dokumentach sporządzanych w związku z prowadzoną działalnością objętą wpisem do Rejestru BDO – administracyjna kara pieniężna 5 000 zł – 1 000 000 zł
• za transport odpadów bez wpisu do Rejestru BDO – administracyjna kara pieniężna od 2 000 do 10 000 zł

Więcej informacji na stronie:

https://www.biznes.gov.pl/pl/firma/obowiazki-przedsiebiorcy/chce-wypelniac-obowiazki-srodowiskowe/proc_170-wpis-do-rejestru-bdo-podmioty-wprowadzajace-produkty-produkty-w-opakowaniach-i-gospodarujace-odpadami?fbclid=IwAR08YrT6HOqDmfGszNmRaWWC20cf_-OTmaZMTUgfy37oiNow-ZXXBPgjwWw

Biała lista podatników VAT

Biała lista podatników VAT

Biała lista podatników VAT. W minionym roku dokonano wiele zmian w prawie podatkowym i nie tylko. Nie wszystkie będą z zakresu prawa podatkowego, ale wszystkie dotyczą działalności gospodarczej. Warto zapoznać się z nimi i wdrożyć je w życie. Uchroni to Państwa przed sankcjami z tytułu naruszenia przepisów prawa. W poniższym artykule  zaczniemy od przypomnienia dotyczącego, tzw. Białej Listy Podatników VAT.

Od 1 września 2019 r. działa tzw. biała lista podatników VAT, czyli wykaz informacji o podatnikach VAT. Ma pomóc firmom skutecznie i szybko weryfikować kontrahentów.

Czego dowiesz się dzięki białej liście podatników VAT?

• Sprawdzisz czy twój kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT.
• Jeśli twojemu kontrahentowi odmówiono rejestracji, wykreślono go z rejestru lub przywrócono zarejestrowanie jako podatnika VAT, poznasz podstawę prawną tych decyzji.
• Potwierdzisz numer rachunku bankowego, na jaki powinieneś zapłacić swojemu kontrahentowi.

Dane zawarte w Białej Liście można sprawdzić na stronie:
https://www.podatki.gov.pl/wykaz-podatnikow-vat-wyszukiwar…/

Rachunki firm na Białej Liście podatników VAT

Proszę sprawdzić czy na zestawieniu w białej liście podatników widnieją wszystkie Wasze rachunki bankowe. Jeśli któregoś numeru rachunku brakuje lub podany jest rachunek nieaktualny, należy zaktualizować te informacje w urzędzie skarbowym na druku NIP-2 lub NIP-8 (w przypadku spółki cywilnej lub zarejestrowanej w KRS) bądź poprzez CEIDG (w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej).
Biuro Rachunkowe dokona stosownych aktualizacji NIP-8 i NIP-2 dla spółek, po otrzymaniu informacji od podatnika (mailowo).

Osoby fizyczne muszą same zaktualizować te dane poprzez aktualizację wniosku CEIDG.

WAŻNE:

Od 1 stycznia 2020 r., jeśli zapłacisz swojemu partnerowi biznesowemu kwotę powyżej 15 tysięcy zł brutto na inny rachunek bankowy, niż podany w wykazie:
• nie będziesz miał możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwoty w tej części, w jakiej płatność przekracza kwotę 15 tysięcy zł brutto.
• będziesz ponosił ryzyko odpowiedzialności solidarnej ze swoim kontrahentem za zaległości podatkowe, jeśli nie zapłaci on należnego podatku VAT od transakcji.

Limit 15.000 zł brutto dotyczy jednolitej gospodarczo transakcji, bez względu na to na ile faktur zostanie podzielona wartość takiej transakcji

Dane podatników będą aktualizowane raz dziennie, w każdy dzień roboczy. Dlatego powinieneś sprawdzać numer rachunku bankowego swojego kontrahenta tego samego dnia, w którym planujesz zrealizować przelew.

Będziesz mógł uwolnić się od tych sankcji, jeśli najpóźniej w ciągu 3 dni od zrobienia przelewu na niewłaściwy numer rachunku bankowego poinformujesz o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla sprzedawcy.

Do 31 grudnia 2019 r. płatności na rachunek inny, niż podany w wykazie, nie są obciążone sankcjami.

Dokumentowanie transakcji WDT

Dokumentowanie transakcji WDT

Dokumentowanie transakcji WDT. Z dniem 1 stycznia 2020r. weszły w życie zmiany w zakresie dokumentowania dostaw wewnątrzwspólnotowych. Są one o tyle istotne, że w wielu przypadkach mogą znacznie utrudnić lub wręcz uniemożliwić zastosowanie 0% VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).
Przedmiotowe zmiany wynikają przepisów Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 (dalej: Rozporządzenie) z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz.U. UE. L. z 2018 r. Nr 311).

Wspomniane Rozporządzenie weszło w życie 27 grudnia 2018 r., jednak zastosowanie znajdzie dopiero od 1 stycznia 2020 r. Celem jego wprowadzenia jest ujednolicenie zasad dokumentacji WDT na terenie całej Unii Europejskiej.
Rozporządzenie wiąże w całości podatników i będzie stosowane w polskim systemie prawnym bezpośrednio, tj. bez konieczności implementacji. Omawiane uregulowania staną się częścią polskiego sytemu prawnego, ale co warte podkreślenia, w uregulowaniach ustawy o podatku VAT nie zostaną wprowadzone zasadnicze zmiany (w przepisach dotyczących WDT).

Co ulega zmianie ?
Główną zmianą przewidzianą w Rozporządzeniu jest nałożenie na sprzedawcę obowiązku posiadania dwóch niesprzecznych ze sobą dokumentów potwierdzających dokonanie wysyłki, wydanych przez dwa niezależne od siebie podmioty. W przypadku posiadania przez podatnika takich dokumentów domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego UE do miejsca przeznaczenia znajdującego się w innym kraju członkowskim UE. W treści Rozporządzenia unijny prawodawca pokusił się o wskazanie, jakie dokumenty mogą stanowić dowód wysyłki lub transportu. Przykładowo takimi dokumentami będą:
• podpisany list przewozowy CMR,
• konosament,
• faktura za towarowy przewóz towarów, lub faktura od przewoźnika towarów.
• dowód ubezpieczenia towaru,
• notarialne poświadczenie otrzymania towaru za granicą,
• poświadczenie odbioru wystawione przez podmiot prowadzący magazyn w państwie przeznaczenia.

CMR…
Pierwsza z wątpliwości, jaka prawdopodobnie nasunie się wielu podatnikom zajmującym się międzynarodową dostawą towarów będzie pytanie, czy możliwe będzie skorzystanie z innego dokumentu niż list przewozowy CMR? Dokument taki przecież został wprost wskazany w Rozporządzeniu. By odpowiedzieć na to pytanie, trzeba sięgnąć wprost do literalnego brzemienia przepisu Rozporządzenia. Zgodnie z art. 45a ust. 3 Rozporządzenia, do celów stosowania zwolnień następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:
„a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów (…)”

Mając na uwadze treść tego przepisu, należy wskazać, że prawodawca unijny posłużył się sformułowaniem „takie jak” podpisany list przewozowy CMR, co oznacza, że dopuszczalne są również inne dokumenty transportowe, którymi podatnik może się posłużyć zamiast CMR. Warunkiem jest jednak by dokument taki w istocie potwierdzał dokonanie transportu, a jednocześnie zawierał informacje analogiczne do tych umieszczanych w treści listu przewozowego CMR. W związku z tym istotne jest to, aby takie dokumenty zawierały informacje, z których wprost wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego.

Dokumentowanie transakcji WDT. Forma dokumentów.
Kolejną wątpliwością jest pytanie, czy podatnik będzie mógł posłużyć się dokumentem w wersji elektronicznej, np. w formie skanu. Dotychczasowe stanowiska organów podatkowych wskazują, że w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentom przechowywanym w formie elektronicznej. Teoretycznie zatem dokumenty przewozowe uzyskiwane w formie elektronicznej (tj. jako skan stanowiący załącznik do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta), mogą mieć moc dowodową dokumentów i tym samym będą uprawniać dostawcę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez niego transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.
Trzeba wskazać, że przepisy Rozporządzenia nie stanowią o formie dokumentów, stąd można wnioskować, że każda forma jaką posłuży się podatnik jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. Niemniej jednak nie ma pewności, jakie stanowisko zajmą organy podatkowe, zwłaszcza w odniesieniu do obowiązku posiadania podpisanych listów przewozowych CMR.

Co oznacza to dla podatników ?
Dokumentowanie transakcji WDT wg nowych przepisów w sposób istotny ingerują w dotychczasową praktykę dokumentowania tego procesu. Stanowią one w znacznym stopniu obostrzenie obowiązków dokumentacyjnych, co może skutkować dla podatników koniecznością przeprowadzenia licznych batalii z przewoźnikami, czy kontrahentami świadczącymi usługi transportowe w celu zmiany praktyki dokumentowania dostaw. Niemałe trudności mogą pojawić się również w zakresie pozyskania dwóch odpowiednich dokumentów od podmiotów niezależnych od siebie.
Trzeba jednak podkreślić, że przepisy w zakresie dokumentowania WDT w nowym kształcie z dniem 1 stycznia 2020 r. zaczną bezpośrednio obowiązywać na terenie całej Unii Europejskiej. Tym samym, można się spodziewać, że odpowiednie mechanizmy z czasem zostaną wprowadzone również u zagranicznych kontrahentów i przewoźników.

Faktury do paragonów 2020

Faktury do paragonów 2020

Faktury do paragonów 2020. Ustawodawca wprowadza ograniczenie w zakresie możliwości wymiany paragonów fiskalnych na faktury. Od 1 stycznia 2020 r. wystawienie faktury do paragonu będzie możliwe tylko wtedy, gdy na paragonie znajduje się NIP nabywcy. W przypadku naruszenia nowych przepisów grozi sankcja w wysokości 100% kwoty podatku wykazanego na fakturze.

Zakup jako podatnik albo jako konsument

Nowe regulacje, jak czytamy w uzasadnieniu do ustawy, nie ograniczają prawa do wystawienia faktury, a jedynie regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Jeżeli zatem podatnik chce otrzymać fakturę, to będzie mógł to zrobić. Nowe przepisy wymuszają wyłącznie pewną konsekwencję podatnika. To znaczy w przypadku, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu.

Faktury do paragonów 2020 : Czy trzeba wymieniać kasę fiskalną?
Nie trzeba wymieniać kas fiskalnych

W związku z tym, że nie wszystkie obecnie funkcjonujące na rynku kasy rejestrujące posiadają możliwość umieszczenia na paragonie numeru NIP nabywcy, wystawianie faktur w oparciu o paragony na rzecz nabywców posługujących się takim numerem będzie ograniczone do tej grupy kas, które posiadają tą funkcjonalność.

W przypadku gdy podatnik dokonujący sprzedaży nie będzie miał technicznej możliwości wpisania numeru NIP na paragonie, nabywca powinien zadeklarować w momencie dokonywania zakupu, że nabywa towar lub usługę, jako podatnik – w takiej sytuacji sprzedawca nie powinien rejestrować zakupu na kasie rejestrującej, tylko powinien od razu wystawić fakturę.

Zmiana przepisów nie skutkuje zatem koniecznością wymiany kas rejestrujących przez podatników, natomiast konieczna może się okazać zmiana procedur stosowanych przez podatników.

odpowiedzialnosc-biura-rachunkowego

Nowe możliwości regulowania płatności w MPP

Możliwości regulowania płatności w MPP w związku z nowelizacją ustawy o VAT od 1 listopada 2019 r.:

– dokonywanie jednym komunikatem przelewu zapłaty za więcej niż jedną fakturę, tzw. zbiorczej płatności;
– stosowanie mechanizmu podzielonej płatności do zaliczek wnoszonych przed wystawieniem faktury;
– przeznaczenie środków zgromadzonych na rachunku VAT dodatkowo na zapłatę zobowiązania z tytułu:  podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku akcyzowego, należności celnych, składek ZUS;
– powyższe będzie dotyczyć również zapłaty odsetek za zwłokę oraz wszystkich dodatkowych zobowiązań ustalonych w podatku VAT;
– w przypadku uregulowania należności za więcej niż jedną fakturę komunikat przelewu w MPP będzie obejmował wszystkie faktury wystawione dla podatnika przez jednego dostawcę lub usługodawcę oraz kwotę odpowiadającą sumie kwot podatku wykazanych w otrzymanych fakturach.

Okres, za który podatnik będzie mógł dokonywać takiej zbiorczej płatności w systemie split payment, nie będzie mógł być krótszy niż jeden dzień i dłuższy niż jeden miesiąc. Wówczas jako numer faktury wskazuje się okres, za który dokonywana jest płatność;

– w przypadku zapłaty zaliczek w komunikacie przelewu podatnik w miejsce numeru faktury będzie wpisywał „zaliczka”.

Warto podkreślić, że w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy o VAT wyjaśniono, że przy wyborze zbiorczej płatności w MPP nabywca będzie miał obowiązek zapłaty należności z wszystkich faktur otrzymanych od danego wystawcy (tj. sprzedawcy) w danym okresie, bez względu na to, czy faktury te dokumentować będą transakcje podlegające obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, czy też nie.

kary za unikanie opodatkowania

Konsekwencje split payment dla sprzedawcy, nabywcy oraz podatku dochodowego 

Jakie konsekwencje niesie obowiązkowy split payment?

Konsekwencje split payment po stronie sprzedawcy

Jeżeli podatnik wystawi fakturę bez adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”, to naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe sankcje podatkowe w wysokości 30% kwoty podatku wykazanej na tej fakturze. Jednakże sankcja będzie naliczana wyłącznie od wartości podatku VAT przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Uniknięcie sankcji po stronie sprzedawcy (w przypadku wystawienia faktury sprzedaży bez stosownej adnotacji) będzie możliwe pod warunkiem, że nabywca ureguluje należność (w wartości odpowiadającej kwocie podatku z dostawy towarów lub świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT) poprzez komunikat podzielonej płatności i nabywca zostanie o tym zaniedbaniu poinformowany w sposób dający mu szansę na uregulowanie płatności w MPP (np. mailowo lub otrzymując fakturę korygującą).

 

Jak wynika z uzasadnienia projektu do znowelizowanej ustawy o VAT:

„Jeżeli więc sprzedawca przez błąd nie oznaczy faktury koniecznym dopiskiem, wówczas będzie mógł naprawić swoje uchybienie i uniknąć sankcji. W tym celu powinien przede wszystkim poinformować nabywcę, że wystawił mu fakturę bez wymaganego oznaczenia, tak żeby przekazać mu brakującą na fakturze informację, że powinien zapłacić w podzielonej płatności. Informację tę sprzedawca może przekazać w dowolnej formie nabywcy, może to uczynić w dowolny sposób, nawet przed wystawieniem faktury korygującej, w interesie sprzedawcy leży bowiem, żeby nabywca miał szansę zrealizować płatność w mechanizmie podzielonej płatności”.

 

Przykład 7.   Podatnik wystawił fakturę na wartość brutto 30 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: aparat fotograficzny cyfrowy – 1 tys. zł netto, 230 zł VAT;  kamera cyfrowa – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT. Podatnik zapomniał dodać na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Nie powiadomił nabywcy o jej braku. Jeżeli nabywca nie dokona zapłaty należności stosując podzieloną płatność, wobec dostawcy zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30% – 207 zł [(230 zł + 460 zł) x 30%].

 

Przykład 8.   Podatnik wystawił fakturę na wartość brutto 325 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: roboty tynkarskie – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT;  roboty malarskie – 4 tys. zł netto, 920 zł VAT.      Podatnik zapomniał zawrzeć adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Jednakże powiadomił nabywcę o jej braku i wystawi korektę faktury, uzupełniając brak adnotacji na niej. Jeżeli nabywca dokona zapłaty należności, stosując podzieloną płatność lub zostanie o braku adnotacji odpowiednio poinformowany, to nie zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości [(460 zł + 920 zł) x 30%] = 414 zł.

Konsekwencje split payment  po stronie nabywcy

Sankcje podatkowe grożą również nabywcy wymienionych towarów bądź usług z załącznika nr 15. Jeśli bowiem nabywca nie dokona płatności za pomocą MPP, to wówczas naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku wykazanego na fakturze, której będzie dotyczyć płatność (wynika z dodanego art. 108a ust. 7 ustawy o VAT).

W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

 

Jak wskazuje uzasadnienie nowelizowanej ustawy o VAT: 

„Nabywca bowiem musi być zorientowany, co jest przedmiotem transakcji, to nabywca bowiem inicjuje płatność i odpowiada za wybór formy płatności. Nabywca nie może polegać więc wyłącznie na informacjach od sprzedawcy, który może chcieć uniknąć zapłacenia mu w podzielonej płatności, tylko musi samodzielnie analizować, jakie towary lub usługi nabył i czy wiążą się z tym dla niego określone obowiązki”.

Wspomniana sankcja nie będzie mieć zastosowania wobec podatnika, który nie dokona płatności w systemie podzielonej płatności, a do czego był zobowiązany (ureguluje należność za fakturę w inny sposób), jeżeli dostawca lub usługodawca rozliczy całą kwotę podatku wynikającą z faktury.

Warto w tej sytuacji spróbować uzyskać informację od sprzedawcy, że tę kwotę rozliczył w ewidencjach VAT i odprowadza od niej (faktury) podatek VAT.

 

Przykład 9.   Sprzedawca wystawił fakturę na wartość brutto 325 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: roboty tynkarskie – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT; roboty malarskie – 4 tys. zł netto, 920 zł VAT.      Sprzedawca zapomniał dodać na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Poinformował o tym nabywcę usług. Nabywca uregulował płatność za fakturę za pomocą MPP. Tak więc nabywca w związku z tym, że dokonał zapłaty należności, stosując podzieloną płatność wobec dostawcy, nie zostanie obciążony karą grzywny.

 

Przykład 10.   Podatnik wystawił fakturę na wartość brutto 30 tys. zł. Dwie pozycje dotyczyły transakcji z załącznika nr 15: aparat fotograficzny cyfrowy – 1 tys. zł netto, 230 zł VAT; kamera cyfrowa – 2 tys. zł netto, 460 zł VAT. Podatnik zapomniał dodać adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Nie powiadomił nabywcy (spółki) o braku dodania adnotacji. Nabywca po swojej stronie nie dokonał weryfikacji, co było przedmiotem transakcji i tym samym wysłał sprzedawcy zwykły przelew. W związku z tym, że nie dokonał zapłaty należności, stosując MPP, wobec dostawcy zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30%, czyli 207 zł [(230 zł + 460 zł) x 30%]. Chyba że sprzedawca rozliczy całą kwotę podatku wynikającą z faktury, wówczas sankcja nie będzie ustalona.

 

Konsekwencje split payment na gruncie podatku dochodowego.

Również w tym miejscu dla nabywcy wskazano negatywne konsekwencje uiszczenia płatności (mimo obowiązku) z pominięciem MPP.

Zgodnie z art. 22p ust. 1 pkt 3 i ust. 2 nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy kwota należności (dotycząca pozycji z załącznika nr 15 ustawy o VAT) zostanie opłacona z pominięciem MPP, to nabywca nie będzie mógł jej wprowadzić w koszty podatkowe.

Jeżeli nabywca uznał wydatek za koszt uzyskania przychodu, lecz nie dokonał płatności z zastosowaniem MPP w wartości, w której została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku VAT (albo został zlecony zwykły przelew), należy:

– zmniejszyć koszty uzyskania przychodów albo

– w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów – zwiększają przychody.

Wyksięgowanie wydatku z kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy podatnik dokona płatności przelewem z pominięciem MPP, nie będzie konieczne, jeżeli złożył zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla sprzedawcy w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

 

Podzielona płatność a przepisy przejściowe

Podzielona płatność wiąże się  wieloma niejasnościami dla przedsiębiorców. Wprowadzając nowe regulacje w zakresie obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności ustawodawca opracował też przepisy przejściowe dla czynności, które wystąpią przed wejściem w życie nowelizacji, a których skutki nastąpią już po zmianie przepisów.

I tak zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1751) w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 11 (m.in. dostawa elektroniki, złomu, stali, odpadów szklanych itd.) lub 14 do ustawy o VAT (m.in. usługi budowlane), dokonanych:
• przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
• po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.
– stosuje się „stare” przepisy ustawy o VAT (czyli w brzmieniu sprzed nowelizacji).

Przykład 1
Załóżmy że firma X wykonała usługę budowlaną, jako podwykonawca, w dniu 28 października 2019 r., która objęta jest mechanizmem odwrotnego obciążenia. Fakturę na powyższą usługę wystawiła jednakże 5 listopada. Obowiązek podatkowy powstanie tutaj 8 listopada (tj. w dacie wystawienia faktury, gdy zostanie ona wystawiona w ustawowym terminie).

W takim przypadku do usługi należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia. Firma X winna zatem wystawić fakturę bez VAT z adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Przykład 2
Załóżmy, że firma Y w dniu 30 października 2019 r. wystawiła nabywcy fakturę na sprzedaż złomu (transakcja ta do końca października jest objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia). Sama dostawa towaru będzie jednak miała miejsce na początku listopada 2019 r.

W takim przypadku transakcja winna zostać rozliczona na zasadach obecnie obowiązujących, czyli w ramach odwrotnego obciążenia.

Niestety przepisy przejściowe nie regulują wprost wszystkich przypadków.
Stąd pojawiają się obecnie wątpliwości, jak zachować się m.in. w przypadku otrzymywania zaliczek na poczet przyszłych dostaw? Czy przyjęcie zaliczki i wystawienie faktury np. jeszcze w październiku będzie skutkować rozliczaniem całej transakcji na dotychczasowych zasadach, czy jednak już nowych? A może w takim przypadku do zaliczki będzie stosowany mechanizm odwrotnego obciążenia, zaś do pozostałej części transakcji podzielona płatność? Jak rozliczać przyjęte zaliczki 100%?

Widać tutaj spory pośpiech ustawodawcy przy tworzeniu nowych przepisów, skoro wprost nie uregulował wręcz występujących na co dzień w rzeczywistości gospodarczej przypadków.

Nabywca faktury a split payment

Nabywca faktury a split payment. O czym powinien wiedzieć nabywca faktury z adnotacją “mechanizm podzielonej płatności”?

W przypadku otrzymania faktury z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” nabywca będzie zobowiązany do uregulowania należności wynikającej z faktury w mechanizmie podzielonej płatności. Przy czym obowiązek uregulowania należności w tym mechanizmie dotyczyć będzie wyłącznie kwoty należności z tytułu nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Nabywca faktury a split payment – przykład

Przykład 1. Nabywca otrzymał od sprzedawcy fakturę z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” na wartość brutto powyżej 15 tys. zł. Faktura zawiera tylko jedną pozycję wymienioną w załączniku 15 ustawy o VAT (jej wartość to 1000 zł netto + 230 zł VAT). Wówczas obowiązek zastosowania MPP będzie dotyczył wyłącznie kwoty równej kwocie podatku z tej konkretnej pozycji. Tak więc w MPP powinna zostać zapłacona wartość: 230 zł VAT oraz 1000 zł netto. Resztę należności można regulować zwykłym przelewem lub również za pomocą MPP.
Jeżeli tylko jedna pozycja z faktury będzie objęta mechanizmem podzielonej płatności, to nabywca może zdecydować, czy dobrowolnie ureguluje całą należność z zastosowaniem MPP, czy też tylko tę jedną pozycję objętą obowiązkowym MPP. Nie ma obowiązku regulowania w tym przypadku całej należności, stosując podzieloną płatność.


Jeżeli nabywca nie otrzyma faktury z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności”, to ma obowiązek zweryfikować, czy pozycje z otrzymanej faktury zawierają się w załączniku nr 15 ustawy o VAT. W przypadku stwierdzenia, że faktura zawiera chociażby jedną taką pozycję, to podatek VAT z niej wynikający nabywca będzie musiał zapłacić za pomocą MPP.