maly-zus

Kogo obejmie tzw. mały ZUS?

Składki, które przedsiębiorcy wpłacają każdego miesiąca na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych sprawiają, że prowadzenie biznesu dla wielu z nich stoi na granicy rentowności, stąd też wiele osób rezygnuje z działalności gospodarczej całkowicie, bądź przenosi ją do „szarej strefy”.  Na szczęście, począwszy od stycznia 2019 roku, małe firmy zyskają prawo do płacenia obniżonych składek ZUS. Kogo obejmie mały ZUS?

Mały ZUS dla małych firm to projekt, który zakłada, że przedsiębiorcy, których przychody w 2018 roku nie przekroczą średniomiesięcznie 5 250 zł, będą mogli skorzystać z przywileju jaki dają im karty nowych przepisów.

Jak wynika z nowych regulacji, osoby, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą posiadające średnie miesięczne dochody w wysokości do 2,5 -krotności płacy minimalnej (w 2018 roku wynoszą one 5 250 zł), zyskują możliwość opłacania obniżonych, proporcjonalnych do przychodu składek na ubezpieczenia społeczne. Obecnie, wszyscy przedsiębiorcy – bez względu na wysokość przychodu – opłacają jednakową składkę ZUS, dlatego też zmiany mogą być wielkim ukłonem w kierunku małych firm, które swoją działalność prowadzą z reguły w mniejszych powiatach czy miastach.

Dzięki obniżeniu składek, małe, jednoosobowe działalności zyskają szansę na lepsze perspektywy oraz zwiększoną rentowność. Rozwiązanie zastosowane w nowej ustawie, pozwoli pobudzić aktywność zawodową oraz przedsiębiorczość, a także zachęci wiele osób do wyjścia z „szarej strefy”. Minimalne wynagrodzenie wydaje się być najlepszym wskaźnikiem dla wyliczeń dla uprawnionych do skorzystania z opcji zryczałtowanego ZUS, gdyż pozwoli to usprawnić jego waloryzację wraz ze wzrostem płacy minimalnej.

Jak wynika z szacunków, na nowej regulacji zyskać może nawet 200 tysięcy przedsiębiorców. Prawo do zryczałtowanego ZUSu przedsiębiorcy zyskają, jeżeli w 2018 roku będą posiadać przychód do 63 tys. zł. Warunkiem jednak skorzystania z „małego ZUSu” będzie prowadzenie działalności gospodarczej przez co najmniej 60 dni. Ważne jest również to, że przywilej o jakim mówi nowa regulacja, dotyczy wyłącznie osób, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą.

Niestety nowe przepisy nie obejmują przedsiębiorców, którzy działają w spółkach cywilnych czy innych osobowych. Każdy przedsiębiorca, który będzie ubiegał się o zryczałtowany ZUS może zostać poproszony o złożenie wyjaśnień, jeżeli przychód z danego roku będzie niższy aniżeli ten osiągnięty w roku wcześniejszym. Brak wyjaśnień może skutkować grzywną do 28 tys. zł.

Zmiany jakie wejdą po wejściu nowej ustawy pozwolą przedsiębiorcom, którzy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, których średnie przychody miesięczne nie przekraczają 2,5 -krotności minimalnego wynagrodzenia, zyskać obniżone, proporcjonalne do przychodu składki na ubezpieczenia społeczne. Warto zatem mieć na uwadze, że możliwość skorzystania z tej opcji, zależna będzie od całorocznych przychodów.

prywatny-samochód-do-celów-służbowych

Samochód prywatny dla celów służbowych

Samochód to jeden z nieodłącznych elementów działania większości firm, które nie wyobrażają sobie bez niego pracy. Nie każdy jednak przedsiębiorca dokonuje zakupu samochodu na firmę, posiłkując się w zamian swoim prywatnym pojazdem dla celów służbowych.

Samochód prywatny dla celów służbowych: wykorzystanie samochodów prywatnych w firmie jest bardzo praktycznym rozwiązaniem, a wydatki związane z ich eksploatacją, mogą stanowić koszt podatkowy firmy, jeżeli spełnione zostaną określone warunki.

W pierwszej kolejności należy wziąć tutaj pod uwagę to, iż wydatki powinny pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym w stosunku do osiąganych przychodów. Jeżeli zatem pragniemy wykorzystać pojazd w prywatny w celach służbowych, powinniśmy odpowiednio umotywować konieczność i niezbędność jego użytkowania dla potrzeb firmy.

Limity wydatków związane z eksploatacją samochodów prywatnych w firmie

Każdy przedsiębiorca, który wykorzystuje prywatny samochód w celach służbowych, powinien pamiętać o tym, iż  wydatki z nimi związane, nie mogą przekraczać kwoty, która wynika z przemnożenia ilości przejechanych kilometrów oraz stawki za 1 kilometr przebiegu (oznaczona w odrębnych przepisach), czyli tzw. kilometrówki. Koszty uzyskania przychodów, mogą zatem obejmować wartość wydatków do ustalonego limitu, a ilość przejechanych kilometrów, określana jest na bazie ewidencji przebiegu pojazdu. Wytyczne te nie dotyczą jednak pojazdów ciężarowych.

Ewidencja przebiegu pojazdu prywatnego w firmie

Ten rodzaj dokumentu pozwala ustalić przebieg pojazdu, przez osobę korzystającą z samochodu prywatnego. Brak stosownych zapisów sprawia, że wydatki związane z eksploatacją nie zostaną uznane jako koszty uzyskania przychodów. Prowadzona comiesięcznie dla każdego z pojazdów ewidencja, wymaga chronologicznych danych obejmujących imię, nazwisko i dane adresowe osoby korzystającej z pojazdu, danych pojazdu, daty i celu wyjazdów, opisu trasy, przebiegu itp. Stawki za kilometr, które również znajdują się w ewidencji zależne są od pojemności samochodu osobowego.

Wykaz kosztów – dokumentacja

Aby ująć w kosztach poniesione wydatki eksploatacyjne, konieczne jest skrupulatne gromadzenie dowodów, które pozwalają ten stan rzeczy potwierdzić. Zaliczyć można do nich między innymi faktury związane z kosztem paliwa, eksploatacją samochodu ( w tym koszty olejów silnikowych, płynów, części zamiennych, kosztów przeglądów technicznych, wymiany opon, napraw, przejazdów odcinkami płatnymi), oraz ubezpieczaniem pojazdu jak OC, AC i NW.

Warto mieć na uwadze, że wydatki ulepszające pojazdy, nie są właściwe dla kosztów uzyskania przychodu.

Podatnik VAT i koszty

Korzystanie z samochodu prywatnego dla celów służbowych pozwala na odliczenie podatku naliczonego, jednak ograniczenia dotyczą samochodów do 3,5 t, które wykorzystywane są również do innych celów niż służbowe. Kwoty odliczeń nie mogą w tym wypadku wynieść więcej niż 50% podatku VAT, który wynika z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją samochodu w przedsiębiorstwie.

Warunki skorzystania z ulgi na start

Warunki skorzystania z ulgi na start

Jakie są warunki skorzystania z ulgi na start?

Ulga na start to nowa możliwość, jaką przepisy dają świeżo upieczonym przedsiębiorcom. Zgodnie z nowym prawem, niektóre początkujące firmy, mogą zostać zwolnione z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w pierwszych 6 miesiącach prowadzenia działalności. W dalszym okresie działalności nadal posiadają one również możliwość opłacania preferencyjnej podstawy wymiaru składki w niższej wysokości przez okres kolejnych 2 lat.

Warunki skorzystania z ulgi na start

Korzyści w zmniejszeniu kosztów utrzymania firmy, jakie można uzyskać za pomocą ulgi na start to szansa na rozwinięcie działalności, bowiem pierwsze 6 miesięcy, opłaty związane z prowadzeniem działalności mogą zostać pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne.

Z ulgi na start można skorzystać wówczas gdy młody przedsiębiorca podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy, bądź ponownie po co najmniej 60 miesiącach kalendarzowych od ostatniego zawieszenia lub zakończenia działalności gospodarczej. Dodatkowo, ubiegający się o ulgę na start nie mogą wykonywać dla byłego pracodawcy pracy, którą wykonywali dla niego w charakterze pracownika – dotyczy to bieżącego oraz poprzedniego roku kalendarzowego.

Warto mieć na uwadze, że w okresie, w którym młodym przedsiębiorcom przysługuje ulga na start, nadal są oni zobowiązani do opłacania ubezpieczenia zdrowotnego. Składki w pierwszych 6 miesiącach działalności, obejmują zatem jedynie to ubezpieczenie. Dla nowych przedsiębiorców, którzy skorzystają z “ulgi na start” i podejmą współpracę z naszym biurem, przygotowaliśmy atrakcyjny upominek. Szczegóły promocji dostępne na naszym Messengerze. Zapraszamy do współpracy!

Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach online

Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach online

Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach online dokonywane na podstawie wniosku złożonego przez internet to ogromne ułatwienie dla każdego podatnika. Jak jednak możemy je uzyskać?

Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii we współpracy z Ministerstwem Finansów wprowadziło właśnie nową internetową usługę, dzięki której możliwe jest złożenie wniosku, a następnie uzyskanie zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach, bądź stanu stwierdzającego stanu zaległości podatkowych. Usługa ta dostępna jest za pośrednictwem portalu biznes.gov.pl. Jest to forma wyjątkowo atrakcyjna, bowiem pozwala uzyskać niezbędny dokument bez wychodzenia z domu za pośrednictwem drogi elektronicznej.

Nowa usługa pozwala przedsiębiorcom złożyć wniosek w tzw. piśmie ogólnym poprzez stosowny portal, a następnie, pismo przekazywane jest na właściwą skrzynkę podawczą urzędu skarbowego na platformie ePUAP. Właściwy Urząd Skarbowy, po otrzymaniu niniejszego wniosku, wydaje zaświadczenie w formie dokumentu elektronicznego, który uzupełniony o bezpieczny podpis elektroniczny oraz zweryfikowany za pomocą ważnego certyfikatu kwalifikowanego dociera do wnioskującego podatnika. W ramach pisma, podatnik otrzymuje zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach, bądź zyskuje stwierdzenie stanu zaległości, jakie znajduje się w serwisie.

Zaświadczenie to pozwala mieć pewność odnośnie niezalegania w podatkach, bądź co do aktualnej sytuacji podatkowej, przez co możliwe jest przedłożenie go np. w bankach podczas załatwiania kredytów, w sklepach podczas zakupów ratalnych czy w urzędach, które wymagają stosownego pisma. Dokument tego rodzaju jest również niezbędny w przypadku, gdy jako firma, podatnik bierze udział w przetargach.

Zaświadczenie wydawane na wniosek zostaje przedłożone przez Urząd Skarbowy wówczas, gdy urzędowe potwierdzenie sytuacji podatkowej wynika z przepisów, lub gdy podatnikowi zależy na poświadczeniu sytuacji podatkowej.

Kompletny wniosek

Aby uzyskać wyczerpujące zaświadczenie, konieczne jest złożenie kompletnego wniosku, czyli określenie tego, jakie informacje mają zostać potwierdzone w urzędowym zaświadczeniu. Należy zaznaczyć, czy urząd ma potwierdzić brak zaległości we wszystkich podatkach, które podatnik opłaca, czy też ma podać informację o stanie zaległości. Urząd wydaje dokument bazując na prowadzonych ewidencjach, rejestrach i danych pozyskanych również z innych urzędów. Warto mieć na uwadze, iż urząd może wydać także postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia, np. w sytuacji gdy podatnik wnioskuje o zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach, a podczas weryfikacji pojawią się nieopłacone zaległości.

Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach można składać w dowolnym momencie, a wnioskowanie o wydanie dokumentu przez internet, kieruje wniosek bezpośrednio do właściwego organu, dlatego nie jest konieczne udawanie się do urzędu po papierową wersję dokumentu.

 

JPK na żądanie

JPK na żądanie od 1 lipca 2018

1 lipca 2018 r. rusza JPK na żądanie.

JPK czyli Jednolity Plik Kontrolny to rozwiązanie informatyczne, które od 1 lipca 2018 roku rusza w formule na żądanie. To wprowadzone celem usprawnienia pracy organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej wyjście, pozwala organom tym przeprowadzać łatwiejszą analizę danych.

Kto podlega JPK na żądanie?

Zgodnie z najnowszymi przepisami, obejmuje ono wszystkich podatników, którzy prowadzą księgi podatkowe i tworzą dowody księgowe elektronicznie. W związku z tym, z dniem 1 lipca 2018 roku, każdy takowy podatnik, zobowiązany jest do przekazywania struktur JPK na żądanie organów podatkowych. Żądanie takie może zostać wystosowane w związku z toczącym się postępowaniem podatkowym, podczas dokonywania czynności sprawdzających, kontroli podatkowej czy kontroli celno-skarbowej. Dla potrzeb przekazywania JPK do organów, Ministerstwo Finansów udostępnia specjalne narzędzie, które można wykorzystać bezpłatnie.

JPK na żądanie Krajowej Administracji Skarbowej (KAS)

Z dniem 1 lipca br. wszyscy podatnicy, włączając w to również mikroprzedsiębiorców, którzy wytwarzają dowody księgowe w formie elektronicznej lub prowadzą w ten sposób księgi podatkowe, mają obowiązek przekazywać struktury JPK do organów podatkowych na ich żądanie, zarówno w trakcie postępowania podatkowego, jak również w przypadku czynności sprawdzających, kontroli podatkowej i kontroli celno-skarbowej. Jest to spora zmiana, bowiem do 30 czerwca 2018, obowiązek ten leżał jedynie po stronie dużych przedsiębiorstw.

Jest to rozwiązanie, które działa na korzyść administracji skarbowej, ale także podatników, bowiem przekazywanie danych JPK, skutecznie przyspiesza przeprowadzanie postępowania kontrolnego, a co za tym idzie, jest oszczędnością czasu, bowiem nie wymaga wizyt w urzędach lub przyjmowania organów kontrolujących w firmach. Ta formuła jest również bardziej obiektywna i przejrzysta, a materiały wykorzystywane w czasie czynności sprawdzających i kontrolnych są pewniejsze.

Ta znacząca zmiana stanowi swego rodzaju przełom, bowiem od tego momentu, większość podatników może przekazywać dane do kontroli w formie plików JPK, co stanowi bardzo innowacyjne podejście, które pozwala zautomatyzować cały proces kontroli skarbowych. Zmiana ta gwarantuje szybszą i mniej skomplikowaną kontrolę przeprowadzaną przez organy.

Warto również pamiętać, że KAS może żądać plików JPK nie tylko od samego podatnika, ale także od jego kontrahentów, jeżeli prowadzą oni księgi podatkowe w formie elektronicznej.

Przekazanie JPK na żądanie – sposoby

Przekazanie JPK na żądanie organów kontrolnych przeprowadzane jest za pośrednictwem bezpłatnego narzędzia, które zostało stworzone dla tego celu przez Ministerstwo Finansów. Aplikacja Klient JPK 2.0 pozwala generować i wysyłać pliki, dostępna jest również aplikacja e-mikrofirma w zakresie faktur. Cała procedura jest niezwykle prosta, stąd też przedsiębiorcy nie powinni mieć żadnych problemów z korzystaniem z niej. System wyposażony został również w aplikację sprawdzającą prawidłowość wysyłanych na żądanie organu podatkowego plików JPK.

Czy konieczna jest zgoda na przetwarzanie danych do wystawienia faktury

Zgoda na przetwarzanie danych do wystawienia faktury – czy jest potrzebna? Jak wnoszą przepisy z rozporządzenia RODO, przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem między i innymi wówczas, gdy przetwarzanie ich jest niezbędne do wykonywania umowy, a także wówczas gdy przetwarzanie to jest konieczne dla wypełnienia obowiązku nałożonego prawem na administratora. Powstaje zatem pytanie, jak w tej sytuacji ma się kwestia przetwarzania danych niezbędnych dla wystawienia faktury?

Zgoda na przetwarzanie danych do wystawienia faktury od momentu pojawienia się nowych przepisów związanych z RODO jest tematem skomplikowanym dla przedsiębiorców. Postaramy się zatem wyjaśnić tą kwestię.

Sama w sobie zgoda nie jest jedyną podstawą do legalnego przetwarzania danych. Jest ona opcją po którą sięgamy wówczas, gdy nie mamy innej przesłanki, która legalizuje przetwarzanie danych osobowych. Do faktury potrzebujemy danych bazowych, czyli zwykłych. Jak mówi art. 6 rozporządzenia RODO:

“1. Przetwarzanie jest zgodne z prawem wyłącznie w przypadkach, gdy – i w takim zakresie, w jakim – spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) osoba, której dane dotyczą wyraziła zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych w jednym lub większej liczbie określonych celów;

b) przetwarzanie jest niezbędne do wykonania umowy, której stroną jest osoba, której dane dotyczą, lub do podjęcia działań na żądanie osoby, której dane dotyczą, przed zawarciem umowy;

c) przetwarzanie jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze;

d) przetwarzanie jest niezbędne do ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby fizycznej;

e) przetwarzanie jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi;

f) przetwarzanie jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem.

Akapit pierwszy lit. f) nie ma zastosowania do przetwarzania, którego dokonują organy publiczne w ramach realizacji swoich zadań.”

Powyższy artykuł wskazuje sześć przesłanek, które czynią przetwarzanie danych osobowych zgodne z prawem, a sama w sobie zgoda jest tylko jedną z nich.

Co więcej, korzystać z niej należy wyłącznie wówczas, gdy inne możliwości zostały już wyczerpane. W kwestii zatem wystawiania faktur, uzyskanie zgody osoby fizycznej nie jest konieczne, bowiem posiłkujemy się w tym wypadku art 6 ust 1b, czyli przetwarzamy dany w oparciu o zakup towaru lub usługi na zasadzie umowy konsumenckiej. Zebrane dane osobowe są niezbędne do realizacji zamówienia, które odbywa się na zasadzie zawartej umowy.

Co więcej, dane niezbędne do wystawienia faktury do paragonu – która wystawiana jest na życzenie osoby dokonującej zakupu – przetwarzane są na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług – mamy tutaj do czynienia z przesłanką z art. 6 ust. 1c.

Wystawiając faktury nie musimy zatem prosić o wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych, gdyż forma ta jest przewidziana w RODO. Pamiętać jednak należy o tym, że powyższe warunki nie dotyczą sytuacji, w których wysyłamy wiadomości o treściach marketingowych. W tym wypadku konieczne jest uzyskanie zgody – i to takiej której pozyskanie można udowodnić ( art. 172 ustawy Prawo Telekomunikacyjne). A wszystko to dlatego, że wiadomości o treściach marketingowych wykraczają poza realizację zamówienia.

 

Zawieszenie działalności gospodarczej w 2018 r.

Zawieszenie działalności gospodarczej w 2018 r. to nowe przepisy ustawy Prawo przedsiębiorców, obejmującej pakiet ustaw Konstytucji dla Biznesu. W ramach nowych przepisów wprowadzono spore zmiany z zakresie zawieszenia działalność gospodarczej. Wśród najważniejszych przepisów Konstytucji dla Biznesu w tym zakresie, wymienić można między innymi możliwość bezterminowego zawieszenia wykonywania działalności, czy też opcję zawieszenia jej na okres wskazany we wniosku o wpis informacji o zwieszeniu.

Wedle ustawy Prawo przedsiębiorców, wykonywanie działalności można zawiesić wówczas gdy:

  • przedsiębiorca nie zatrudnia pracowników lub zatrudnia wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym, czy też urlopie rodzicielskim niełączonym z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu;
  • przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej oraz poza tą spółką – może zawiesić wykonywanie działalności w jednej z tych form działalności;
  • przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą jako wspólnik w więcej niż jednej spółce cywilnej – zawieszenie działalności możliwe jest w jednej lub kilku spółkach tego rodzaju.

Jeżeli wykonywanie działalności gospodarczej dotyczy spółki cywilnej, zawieszenie działalności gospodarczej jest skuteczne pod warunkiem jej zawieszenia przez wszystkich wspólników.

Wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przedsiębiorca, może zawiesić wykonywanie swojej działalności gospodarczej na czas określony (nie krótszy niż 30 dni) bądź nieokreślony. Z kolei przedsiębiorca, który został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, wykonywanie działalności gospodarczej może zawiesić w okresie od 30 dni do 24 miesięcy. Warto również pamiętać, że w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, przedsiębiorca nie może wykonywać tej działalności ani też osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podczas okresu zawieszenia, przedsiębiorca może wykonywać czynności niezbędne dla zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym np. rozwiązania zawartych wcześniej umów, przyjmować zaległe należności, regulować zobowiązania powstałe przez datą zawieszenia działalności gospodarczej, zbywać własne środki trwałe i wyposażenie. Ma również prawo lub obowiązek uczestniczenia w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych czy też postępowaniach administracyjnych, które związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przedsiębiorca powinien wykonywać wszelkie obowiązki nakazane przez przepisy prawa, osiągać przychody finansowe (również te z działalności prowadzonej przed datą zawszenia wykonywania działalności gospodarczej), a także może podlegać kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców, którzy wykonują działalność gospodarczą.

Zawieszenie działalności gospodarczej w 2018 r. 

Nowe wzory formularzy VAT

Nowe wzory formularzy VAT

Nowe wzory formularzy VAT będą obowiązywały już od 1 lipca 2018r i będą dopasowane do zmian w przepisach dotyczących podzielonej płatności w VAT.

6 marca tego roku został opublikowany projekt (z 19 lutego 2018 r.) nowego rozporządzenia w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług. Wprowadzenie tych wzorców było konieczne z uwagi na wejście w życie od 1 lipca 2018 r. przepisów określających tzw. mechanizm podzielonej płatności (ang. split payment). Od tego też dnia obowiązywać ma projektowane rozporządzenie oraz określone nim wzory.

Od 1 lipca 2018r. zaczną obowiązywać nowe wzory formularzy VAT.
Będą to wzory:
– deklaracji dla podatku od towarów i usług w zakresie usług taksówek osobowych opodatkowanych w formie ryczałtu VAT-12 (4)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 (18)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7K (12)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-8 (9)
– deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-9M (8)


Nowe wzory deklaracji mają zastosowanie począwszy od rozliczenia za lipiec 2018r. (przypadku deklaracji miesięcznych) lub III kwartał 2018 r. (w przypadku deklaracji kwartalnych). Jedynie w przypadku formularza deklaracji VAT-12 Ministerstwo Finansów dopuściło możliwość składania deklaracji na formularzach według dotychczasowego wzoru, ale nie dłużej niż do rozliczenia za grudzień 2018r.

Minister Finansów dostosował też do zmian objaśnienia do deklaracji VAT-7 i VAT-7K. Objaśnienia te stanowią załącznik do rozporządzenia w sprawie deklaracji VAT (Dz.U. z 2018 r. poz. 856)

Polecamy również witrynę Ministerstwa Finansów, na której można znaleźć formularze interaktywne, składane drogą elektroniczną.
W przypadku współpracy z naszym biurem, wysyłamy odpowiednie formularze w ramach kompleksowej obsługi.

E-zwolnienia od lipca 2018

E-zwolnienia od lipca 2018

E-zwolnienia to forma zwolnień lekarskich jaką lekarze mogą wykorzystywać od 1 stycznia 2016 roku, jednak z dniem 1 lipca 2018 roku, wystawiane zwolnień, możliwe będzie wyłącznie w formie elektronicznej. Opcja papierowa traci zatem zastosowanie z końcem czerwca br.

Na czym polegają e-zwolnienia?

Dawne formularze zwolnienia lekarskiego ZUS ZLA zostają zastąpione zaświadczeniem lekarskim e-ZLA, które następnie poprzez system elektroniczny trafia bezpośrednio do ZUS. Informacja ta jest kolejno udostępniana przez ZUS dla płatnika składek czyli np. pracodawcy, który ma wgląd do niej poprzez profil na PUE ZUS – najpóźniej w dniu następującym po otrzymaniu e-ZLA przez ZUS. Na formularzu dla pracodawcy, nie widnieje numer statystyczny choroby. Co więcej, informacja o wypisaniu przez lekarza e-ZLA dostarczana jest także ubezpieczonemu (min. pracownikowi), który posiada swój profil na PUE ZUS.

E-ZLA dla lekarzy

Forma elektroniczna zwolnienia lekarskiego to spore ułatwienie dla lekarzy, którzy mogą wystawiać je za pośrednictwem profilu na PUE ZUS bądź zintegrowanej z PUE aplikacją gabinetową. Jest to forma znacznie łatwiejsza i szybsza w wystawianiu, bowiem lekarz dysponuje już zapisanymi w systemie danymi pacjenta, jego pracodawców czy członków rodziny –  gdy zwolnienie dotyczy opieki nad nimi. Po wpisaniu numeru PESEL, dane pojawiają się automatycznie.

System posiada również zdolność weryfikacji okresu niezdolności z zasadami wystawiania zwolnień, podpowiada kod literowy i numer statystyczny choroby, a także umożliwia przegląd wcześniej wystawianych zaświadczeń lekarskich danego pacjenta.

 

E-ZLA dla pracodawców

Pracodawcy nie muszą czekać na dostarczenie zwolnienia w formie papierowej, bowiem posiadając profil PUE, mogą otrzymać informacje na temat zwolnienia lekarskiego automatycznie. Co ważne, pracodawca może drogą elektroniczną wystąpić do ZUS z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli prawidłowości wystawienia zwolnienia.

Elektroniczny system pozwala zmniejszyć ilość obowiązków pracownika, który nie musi już dostarczać pracodawcy formularza zwolnienia, bowiem przekazywane jest ono bez jego pośrednictwa. Nie ma już zatem terminu 7 dni na dostarczenie zwolnienia, a co za tym idzie nie pojawią się już ewentualne obniżenia zasiłku chorobowego lub opiekuńczego z tytułu przekroczenia terminu.

 

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO?

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO? Dane osobowe pracowników. Nowe rozporządzenie unijne o ochronie danych osobowych, które obowiązuje od 25 maja 2018 roku to zmiany, które mają wprowadzić nowe reguły przetwarzania danych osobowych pracowników, a co za tym idzie, nowe obowiązki dla pracodawców. Projekt Ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o ochronie danych osobowych, został opublikowany dnia 12 września 2017 r.

Dane osobowe pracownika

Co przedsiębiorca powinien wiedzieć o RODO? Dotychczasowe przepisy przewidywały, iż pracodawca może zażądać od pracownika lub kandydata do pracy podania jego imion, nazwiska, imion rodziców, daty urodzenia, miejsca zamieszkania i adresu do korespondencji, a także informacji dotyczących wykształcenia i przebiegu dotychczasowego zatrudnienia. Co więcej pracodawca ma prawo uzyskać informacje na temat danych osobowych dzieci pracownika (imion, nazwisk i dat urodzenia, numeru PESEL), jeżeli pracownik ma korzystać z pewnych uprawnień.

Nowe zmiany wychodzą naprzeciw pracodawcom i ich oczekiwaniom, bowiem dane osobowe pracowników, zostaną zaktualizowane o dodatkowe informacje, wśród których znajdzie się adres poczty elektronicznej lub numer telefonu pracownika lub kandydata do pracy, przy jednoczesnym usunięciu danych na temat imion rodziców, które do tej pory były wymagane. Ważnym elementem jest również możliwość wymagania od pracownika, który nie posiada numeru PESEL, podania rodzaju i numeru dokumentu tożsamości.

Dane biometryczne

Najważniejszą zmianą, jaka dotyczyć będzie zmienionego w Kodeksie Pracy paragrafu (art. 22(2)§1), który pozwala na przetwarzanie innych, niż powyższe, danych pracownika lub kandydata do pracy, jeżeli ten wyrazi na to zgodę – zarówno na piśnie jak również elektronicznie. Dane te mają dotyczyć wyłącznie stosunku pracy. W kwestii danych biometrycznych, pracodawca będzie posiadał możliwość przetwarzania ich, jeżeli dotyczą one stosunku pracy i wyłącznie w odniesieniu do pracowników – już nie kandydatów do pracy. Warunkiem legalności tych działań podobnie jak w przypadku powyższych będzie zgoda pracownika. Wyjątkiem od tej zasady są jednak dane dotyczące nałogów, stanu zdrowia, orientacji seksualnej czy życia seksualnego pracownika lub kandydata (dane te nie mogą być przetwarzane nawet za zgodą pracownika).